Één van die wandelingen maakte hij op de Tiengemeten, een Zuid Holllands eilandje in het Haringvliet tussen de Hoeksche Waard en Goeree-Overflakkee.
Daar wilde ik wel eens heen!
Ik kreeg een bezoek aan de Tiengemeten vorig jaar cadeau voor mijn verjaardag van broer Roeland en Marga; door omstandigheden kwam het er nu pas van er hem te gaan.
Het werd een echt verjaardagsfeestje met de uitnodiging: 'we halen je om 9 uur op en je wordt thuisgebracht'. Hoe leuk is dát!
Het weer was goed, dus ik stond om 9 uur klaar in mijn wandelrokje, met wandelschoenen aan en een rugzakje. Ik hoefde alleen maar in de auto te stappen.
Om 11 uur maakten we de oversteek per pont van 10 minuten over het 'Vuile Gat'.
En dan ben je opeens weg van de wereld, overgebracht naar een natuurgebied. Net alsof je geteleporteerd wordt!
De naam Tiengemeten is letterlijk Tien Gemeten, waarbij een gemet staat voor de oppervlakte die vroeger in één dag met een koppel paarden omgeploegd kon worden, ca 4400 m2.
Tot 1997 waren er nog tien landbouwbedrijven actief, nadien werd het omgezet naar natuurgebied en in 2007 verliet de laatste boer het eiland. Er wonen nu nog 10 mensen. Een aantal voormalige boerderijen zijn nu restaurant, bezoekerscentrum en dagbesteding, de rest is verdwenen.
We kozen voor de langste wandeling van 10 km en wisten die met extra trucs te verlengen tot ruim 16 km. We liepen eerst over een knerpend, onverhard pad naar de Oostpunt van het eiland. De begroeiing bestond voor een groot deel uit knalgele guldenroede, paarse kattenstaarten langs de oevers, bramenstruiken en kaardenbollen.
We kwamen op meerdere plekken grote grazers tegen, hier liggen ze rustig te herkauwen. Ze boezemen toch altijd wel ontzag in; ik heb eens opgezocht of er nu daadwerkelijk incidenten voorkomen en dat valt gelukkig mee, 15 ongelukken in tien jaar, zonder dodelijke afloop.
Maarten heeft er tijdens veldwerk in de duinen ook een keer één achter zich aan gehad (zonder letsel). Brrrr!
We liepen over graspaden tussen de guldenroede door, maakten een lus aan de oostpunt en liepen over de gehele lengte van het eiland naar de westpunt, waar we buiten lunchten bij het restaurant.
Er bleek daar ook een kleine camping te zijn met kant en klare tenten of plek voor een eigen tentje.
Ik had graag van tevoren geweten dat het er stikt van de muggen! Op de heenweg sloeg ik er met regelmatig één dood op mijn armen, op deze grasdijk liepen we letterlijk door wólken van muggen heen. Het was níet te doen!
Dus, mocht je erheen gaan: neem Deet mee!
We hebben er een hele dag doorgebracht en lieten ons eind van de middag weer terugbrengen naar het vasteland.
Kunnen we ook weer afvinken op het wensenlijstje!
PS Jeuk!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten