Botanische Tuinen Utrecht

Vandaag was het eindelijk zover dat Marcel en ik een langgeleden ontstaan plan uitvoerden en een dag naar de Botanische Tuinen van Utrecht afreisden met trein, tram én Hannah (die er gister lucht van kreeg en meewilde).

Zij waren er al eerder geweest, voor mij was het een heel nieuwe ervaring. 

In een gebied buiten de stad, nabij de universiteitsgebouwen ligt een 10 hectare groot park met het centraal gelegen Fort Hoofddijk (ja hoor, wéér een onderdeel van de Hollandse Waterlinie!) met daaromheen verschillende thematuinen: de rotstuin, het bamboebos, de Insectenweide, het arboretum, de tropische kassen en meer. 

Na de koffie begonnen we onze rondgang en we wisten ons, onderbroken door een lunch op het terras, tot half vijf te vermaken met louter planten kijken. 

                   Zicht op de kassen

     Gigantische bladeren van de Gunnera

                Insectenetende plant

In de tropische kassen zagen we de vreemdste planten

In de vlindertuin zagen we Morfo's vliegen, práchtige grote blauwe vlinders, die we ook bij Maarten in Costa Rica zien. Er ging er één op mijn kleurige sjaal zitten. 

We zagen kikkers in de sloot, hagedissen in de rotstuin en zelfs een ijsvogeltje bij het water

Ik ken na jaren van tuinieren al best wat planten, maar vandaag herkende ik er maar weinig; we zagen zóveel vreemde planten en bloemen. 

Tot mijn verrassing was het druk bezocht, niet alleen leeftijdsgenoten maar ook veel jonge mensen en gezinnen met kleine kinderen. 

           De tuin met medicinale kruiden

'Getructe' foto van Hannah, waarop het lijkt alsof ik een gigantische papaver op de foto zet

De bordjes bij de planten lieten meestal alleen de Latijnse namen zien, ik ben bang dat ik daar weinig van heb bijgeleerd, maar het was een leuke dag uit. 

Ik zou zeggen: een aanrader! 

Goilberdingerpad bij Culemborg: 15.5 km

Eens in de zoveel tijd maak ik een wandelafspraak met Pieter, een Caminovriend van mijn eerste Camino, dat is inmiddels 11 jaar geleden! Hij had voor gister een klompenpad over de uiterwaarden van de Lek nabij Culemborg uitgezocht, dat bleek niet zo'n slimme keuze met de regen die er zondag viel, want: natte open velden. 

                      Natgeregend

We dronken voor vertrek eerst koffie in een restaurantje in de hoop dat de regen zou minderen. Toen dat niet gebeurde, startten we met capuchon en regenbroek en regenden we het eerste uur zeiknat, waarbij mijn nieuwe wandelschoenen tot mijn opluchting heerlijk droog bleven! 

We liepen langs een glibberige waterkant, baanden ons een weg door kniehoog gras en worstelden ons onder laaghangende, druipende takken van bloeiende vlieren en meidoorns door. 

Kijk deze zware Hollandse luchten, dat heeft toch óók wel wat 

En geleidelijk aan bleek de weersverwachting helemaal te kloppen, de middag werd droog, de jassen gingen zelfs uit en we zaten met onze regenbroek aan in het natte gras onze boterhammetjes te eten. Ik heb sinds moederdag het bak-virus te bakken en had zaterdag sinaasappelcakejes gebakken, daar had ik er een paar van meegenomen voor onderweg. 

       We eindigden bij Fort Everdingen

Ik kom op mijn wandelingen met regelmaat vestingen van de Hollandse Waterlinie tegen, dit was er weer één. Als je de kaart bekijkt, dan klopt dat ook wel. Er zijn een kleine 100 vestingen. Dat ze dat in de 17e-18e eeuw allemaal hebben bedacht én zo'n monsterproject ook hebben uitgevoerd. 

En zo pikten we óók nog wat historie mee op onze wandeling. 

Er zit nu een uitspanning en een kleinschalige bierbrouwerij in de bijgebouwen en daar proefden we een blond biertje van. 

Toen ik om zes uur thuis kwam en nog een ingrediënt bij de supermarkt haalde voor de avondmaaltijd, zwichtte ik volkomen onverwacht voor een diepvries pizza, voor het eerst in mijn vrijgezellenbestaan. Wát een teleurstelling. Ik nam me voor dit nóóit meer te doen, dan bak ik wel een eitje!

Bredius en biologisch boeren

Vorige week was er een activiteitendag in het Brediuspark. Ik kom geleidelijk steeds meer te weten over deze plek in Woerden. 

Het park ligt rechts boven, destijds buiten het vestingstadje, nu is het door bebouwing omsloten. 

Zo hoorde ik dat een telg uit de familie Bredius, die het grote landhuis bezat, het landgoed gebruikte voor zand/kleiwinning voor de dakpannenfabriek in Woerden. Dat verklaart de hoeveelheid water in het huidige park. 

In deze periode is het prachtig in het park, alle wallekanten zijn begroeid met gele bloeiers: gele lis, ratelaar (een grasparasiet), boterbloem, koolzaad, dotter en gele plomp in het water.

 

Ik liep mee met een biodiversiteitswandeling, waarbij de twee gidsen van de KNNV natuurvereniging elkaar overboden met hun kennis van al wat er groeit en bloeit in het park. 

      Chi Gong les in de appelboomgaard

           Spaanse openlucht kookles

En donderdag was ik weer in de moestuin. Er is elke week weer werk genoeg. We strooiden stro bij de tomatenplanten, we moesten ze 'dieven' (energieslurpende uitlopers weghalen), de lathyrus opbinden, bierbakjes plaatsen bij de komkommerplanten (en de verdronken slakken weggooien, brrr), bonen leggen, netten plaatsen over de bessenstruiken en eeuwig wieden van de bloem- en groentebedden.

        De kruisbessen gaan als een malle!

Bloeiende bieslook in de kruidentuin. Wist je dat je die bloemen ook kunt eten? Leuk in een salade! 

In de bloemenpluktuin bloeien de eerste planten

Ik mocht ook oogsten, ik nam snijbiet, rabarber (voor de derde keer, héérlijk in mijn fruit- yoghurt- havermout ontbijtmix!) en rode sla mee. Puur natuur! 

Ik zette de oogst op mijn aanrecht en werd een uurtje later geconfronteerd met de nadelen van biologisch boeren: overal kleine zwarte beestjes op het aanrecht, het fornuis, de kastjes van de keuken, óverál!!!! Het leken wel teken, maar het waren vast luizen. I don't know.

De bladeren zaten ónder! Ik heb de oogst naar het balkon verbannen, onbegonnen werk om schoon te maken en té griezelig om op te eten. 😖

Breek ik nu een lans voor ongediertebestrijding? In de week van de biodiversiteit!? 

Moederdag

Moederdag! Dan krijg ik traditioneel mijn fluitekruid-bermboeket. Hij was dit jaar groter dan ooit.

Ze kwamen zonder 'aanhang' en Marcel was er ook, zodat we vertrouwd als gezin bijeen waren. Er werden op het zonnige balkon uitvoerig vakantieherinneringen aan de vele kampeer- en wandelvakanties opgehaald. Ze herinnerden zich nog veel van de avonturen die we meegemaakt hebben. De kinderen vragen zich terugkijkend op die tijd af hoe we dat in vredesnaam deden met al die kinderen en al die tenten. Tja, het was altijd druk, maar ook énig. 

Verder had ik taartjes gebakken en een lunch voorbereid; het werd de leukste moederdag in jáaaren.

Blij met mijn kinderen. 🤗

Heemparken van Amstelveen: 11.7 km

Deze week ging ik voor de derde keer de deur uit op mijn wandelschoenen en het was er wéér een heerlijke dag voor. Simone heeft een vrijdag-wandelgroepje om zich heen gevormd en verzint elke maand een wandeltocht, deze maand een route door de heemparken van Amstelveen. Die had ik eerder al eens in het voorjaar met Cecilia gelopen en dat was zo'n succes dat ik er nu weer bij wilde zijn. 

We begonnen met het Jac P. Thijssepark. In Bloemendaal is óók één; moeder Lies ging daar vroeger vaak heen met Maarten als hij op woensdagmiddag bij haar was. Ze hadden dan een ritueel: zij haalde hem uit school, dan aten ze een broodje knakworst bij haar thuis, daarna bracht zij hem naar de judoles (hoe schattig, een kleuter in een judopak!) in Bloemendaal en nadien nam ze hem vaak mee naar dat park en dan weer naar ons huis in Haarlem. Voor haar was dat nostalgie, want vroeger ging ze daarheen met Marcel. 

                 Voorjaarshelmkruid

                       Salomonszegel

Het park staat vol met inheemse planten, waaronder veel voorjaarsbloeiers. De app Plantnet leert me weer een aantal nieuwe namen. De perken zijn gevuld met daslook, sleutelbloem, geranium, voorjaarsanemoon, lenteklokje, boshyacinth, pinksterbloem,  enorme varens enzovoort enzovoort. Het zag er heel natuurlijk uit, maar waarschijnlijk zijn ze hier óók druk met het verwijderen van ongewenst onkruid, want we zagen nergens brandnetel of heermoes.

                            Wolfsmelk

                      Zon op de varens

Rond lunchtijd kwamen we door de Japanse Bloesemtuin in het Amsterdamse Bos, daar was nu geen bloesem meer te zien, maar het was wel een mooie plek om onze boterhammetjes op te eten. 

Het werd een heerlijke voorjaarswandeling, prachtig weer, gezellige mensen, mooie bloeiende planten. 

Keep on walking!