Als het erop aan komt, zegt wíe je het ook vraagt, dat het in essentie toch allemaal gaat om gezin en gezondheid.
Tegelijkertijd kan familie óók een grote bron zijn van verdriet, jaloezie en schuldgevoel. Bij psychische problemen wordt het gezin waarin je bent opgegroeid tegen het licht gehouden, de relatie met ouders en broers/zussen is heel bepalend voor hoe je in het leven staat.
Als kind denk je, dat je bij het bereiken van de volwassenheid weet hoe het leven in elkaar zit, maar dat blijkt helemaal niet zo te zijn! Je komt steeds wéér in fases die je nog niet kent en waarmee je je moet leren verhouden.
Papa en mama organiseerden éénmaal per jaar een Boter-familieweekend; ze huurden een groot huis, zorgden voor eten en drinken en dan druppelden de drie broers en ik met een steeds verder uitdijend aantal kleinkinderen binnen. Na het overlijden van papa zetten we die traditie voor, mama haalden we de eerste jaren een dagje totdat het teveel voor haar werd. Ook oom Jan, een broer van papa, was steeds van de partij, maar moest (inmiddels 90+!!) verstek laten gaan.
Dit weekend brachten we door nabij Leerdam in dijkhuis de Rozenhof aan de Linge. Het weer was fantastisch, we brachten de dagen door in de tuin, op het terras en in kano's op de Linge.
Gerard zorgde op de vrijdag voor een flinke pan pasta en salade, Ewout kookte op zaterdag een rijstmaaltijd, de één kookte de eieren voor het ontbijt, een ander klungelde met de oven voor de afbakbroodjes en ik was chef afwas, omdat ik bij aankomst de uitleg van de professionele vaatwasser kreeg.
De neven en nichten deden spelletjes in het gras, de kleintjes dribbelden er tussendoor en 's avonds zaten we tot over twaalven met biertjes en wijntjes buiten op het terras te kletsen.
Dat klinkt als louter harmonie, pais en vree en dat was het ook (op wat kleine irritaties na).
Dus, grote broer heeft alvast weer geboekt voor volgend jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten