In Kathmandu zie je veel winkeltjes met outdoor-spullen voor wandelaars, die hier naar toe komen om een trekking te doen de Himalaya in. De bekendste is de klim naar het basecamp van de Annapurna op 4000 meter hoogte, een vijfdaagse trektocht met gids en sherpa langs eenvoudige overnachtingsadressen, waarbij je kleding en slaapzak mee moet nemen die bestand is tegen 20 graden vorst.
Toen ik gister in het restaurant van het hotel een drankje deed, zag ik een groep van vijf mannen uit Hongkong van zeker 65+ en dan krijg ik tóch de kriebels, ook al wéét ik dat het me nooit zou lukken.
In onze groep zijn er ook al twee, die zeker weten dat ze terug komen voor zo'n trekking.
Toen ik gister in het restaurant van het hotel een drankje deed, zag ik een groep van vijf mannen uit Hongkong van zeker 65+ en dan krijg ik tóch de kriebels, ook al wéét ik dat het me nooit zou lukken.
In onze groep zijn er ook al twee, die zeker weten dat ze terug komen voor zo'n trekking.
Toen we gisteravond in het hotel terug kwamen, was er buiten in de versierde tuin een bruiloft gaande. We hebben vanaf een afstandje de festiviteiten bekeken en toen ik ongevraagd een foto van ze maakte, groetten ze nog vriendelijk ook.
Vanmorgen stortten we ons weer in de drukte van de stad en genoten weer van de chaotische drukte. Vandaag 'kijken, kijken, niet kopen' (die kennen ze hier óók!), hoewel, ik kocht een stukje yakkaas om mee te nemen voor Marcel.
Het doel van onze stadswandeling was het Durbarplein, waar net als in de twee eerdere koningssteden een groot complex was van talloze tempels rond het koninklijk paleis.
En óverál duiven, kijk hoe mijn model blijft zitten, terwijl de rest opvliegt.
En toen kwam er een einde aan deze kleurrijke reis door Nepal.
Vanavond het farewell-dinner, morgenochtend vertrek en door het terugzetten van de klok morgenavond weer terug in (besneeuwd?) Woerden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten