En alwéér een verjaardag. Vandaag is het prevcies vier jaar geleden dat mijn nieuwe leven begon, ik kreeg toen mijn stamceltransplantatie. Op de Facebooksite van lotgenoten wordt zo'n verjaardag altijd gedeeld en gevierd.
Binnenkort heb ik weer een jaarcontrole, dus sta ik er ook weer bij stil. Ik ben al wel zó aan mijn gezondheid gewend geraakt, dat de gedachte aan een recidief steeds verder naar de achtergrond is verdwenen.
De laatste weken zat het er al aan te komen, maar nu is het dan toch écht zover: de inval van de herfst is een feit.
Kortom, hoog tijd voor een zonnige vakantie!
In een gekke bui heb ik een poosje geleden een Nijlcruise op de Nijl geboekt, samen met Hannah ga ik donderdag naar Egypte.
Ik probeer het woord 'cruise' zoveel mogelijk te vermijden, want het is iets wat in deze tijd echt niet meer kan. Nu troost ik me er mee, dat het niet zo'n megaschip van zeven verdiepingen hoog zal zijn, maar helemaal okay is het natuurlijk niet.
En nog een tweede reden om me er ongemakkelijk over te voelen is het feit dat Egypte aanschurkt tegen Israël. Het beeld van in de zon flanerende toeristen zo nabij alle verdriet en ellende van de mensen dáár is wel heel schril.
Ik ben vandaag vast begonnen spulletjes klaar te leggen. Het is heel vreemd om luchtige zomerkleding en slippers uit de kast te pakken als het kil is, je een dik vest aan hebt en de regen tegen de ramen klettert.
Morgen gaat de knop om en gaan we het avontuur tegemoet.
Maar, nu eerst naar de bakker voor een taartje om mijn verjaardag te vieren!
Dank je lieve onbekende donor!
Zelf stamceldonor worden? 🤔
https://www.matchis.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten