Gister liep ik met het Genootschap een etappe van LAW Kustpad, van Hillegom naar Haarlem. Ik liep het afgelopen jaar al een deel van deze lange afstands wandeling, van Haarlem tot de Afsluitdijk.
We verzamelden om 10 uur op station Hillegom en begonnen in regenkleding door de nattigheid aan onze wandeling. Ik zat zó ingepakt, dat ik helemaal geen foto's nam van de route.
We liepen door de Waterleidingduinen, bekend terrein van vroeger. We liepen daar als Boter-gezin op zondag en tegenwoordig kom ik er nog wel met Mildred als ik haar in Hoofddorp bezoek.
Gelukkig konden we na vijf kilometer al even de natte poncho's afdoen en hadden we koffie in Pannenland.
Ondanks de regen waren we met een flinke club. We hadden tijdens het wandelen volop de gelegenheid om onze wandelavonturen met elkaar te delen. Er was ook van meerdere kanten belangstelling voor ons Turkse avontuur.
Begin van de middag konden de regenbroeken en poncho's weer opgeborgen een brak de zon door. Wát een verschil! We schampten langs Zandvoort en liepen door de Kennemerduinen naar Kraantje Lek, óók weer bekend terrein van vroeger.
Als kind kon je je er verstoppen in de Holle Boom, de schamele restanten zijn nu verguld en staan er als monument voor de jeugd uit de vijftiger/zestiger jaren. Ernaast de Blinkert, een steil stuk duin, waar je als kind tegen aan klom om je er dan vanaf te laten rollen.
Het laatste deel liep via het Houtmanpad naar centrum Haarlem, waar we de dag eindigden met een Café St Jacques bij Jopen.
En toen stond er 20 km op de teller.
Ook vandaag werd een volle dag, nu met een fietstocht door het Groene Hart. Gea en Rika kennen de omgeving op hun duimpje en namen me mee. Vandaag was het droog, maar er stond een stevige wind, zó stevig dat we er zonder elektrische fietsen écht niet aan begonnen waren.
Ook vandaag werd een volle dag, nu met een fietstocht door het Groene Hart. Gea en Rika kennen de omgeving op hun duimpje en namen me mee. Vandaag was het droog, maar er stond een stevige wind, zó stevig dat we er zonder elektrische fietsen écht niet aan begonnen waren.
Binnen de kortste keren verlieten we Woerden en reden we over smalle wegen door de weilanden, over door wilgen omzoomde dijkjes, langs boerderijen en slootjes, langs rietkragen en bizar veel bloeiende hortensiahagen.
De volgende keer zal ik mijn telefoon om mijn nek hangen, zodat ik foto's kan maken, daar heb ik wandelend meestal meer tijd voor.
Heel confronterend om ons te realiseren, dat we inmiddels zelf óók fietsende bejaarden zijn!
We hielden een uitgebreide koffiepauze op een terras aan het water en maakten een toeristische stop in Gouda, aten er kakelverse stroopwafels, kochten er kaas op de markt en wandelden door het historische centrum.
Omdat de harde wind ons onderweg voortdurend in de oren klapperde, kochten we haarbanden om de oren mee te bedekken. Eindelijk wat rust, knettergek werden we van die herrie.
We lunchten aan de Lek in Schoonhoven met zicht op de af en aan varende pont en deden nadien nog Oudewater aan met de bedoeling daar een ijsje te eten bij de Waag, maar die was helaas gesloten.
De wind gedraagt zich in het Groene Hart altijd behoorlijk onsportief en draaide ook vandaag halverwege de dag dusdanig, dat we op de terugweg minder de wind in de rug hadden dan waar we op hadden gerekend.
Ruim 70 km, ik heb van mijn leven nog nooit zo'n afstand gefietst!
En nu ben in enthousiast en heb ik al visioenen van een meerdaagse tocht....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten