Toen ik mijn gordijn openschoof: dikke mist! En op station Utrecht stapte ik in een bomvolle trein en stond ik tot Amsterdam te wankelen in het gangpad.
Het viel al snel op dat er voornamelijk mannelijke reizigers in de trein zaten, niet in kantoorpak maar met T-shirts met Red Bull opdruk. In Amsterdam verlieten ze massaal de trein om in file naar spoor 2 te marcheren: formule 1 fans op weg naar 'onze' Max in Zandvoort!
In Alkmaar trof ik Agnes, mijn wandelmaatje voor deze dagen. Haar man bracht ons met de auto naar de Klimduin in Schoorl.
Eerder liep ik een paar dagen over het LAW Kustpad van Schoorl naar Zandvoort, nu lopen we in drie dagen naar den Oever, aan het begin van de Afsluitdijk.
Agnes heeft een visuele beperking. Vier jaar geleden zocht zij een buddy om met haar mee de Camino Portugés te lopen; die liepen we toen met een klein groepje. We lopen met een sportlint tussen ons in en ik wijs haar bijtijds op obstakels onderweg.
Op deze foto's zie je de bloeiende hei
De Kustroute loopt niet alleen langs zee, het duurde zelfs úren voordat we de zee zagen!
De wandeling was heel afwisselend en liep door bos, langs heide en een lang kanaal met bootjes en over een slingerende grasdijk naar de Hondsbossche zeewering. We liepen verder noordwaarts naar Petten en passeerden de kerncentrale, dat gaf net zo'n unheimisch gevoel als toen ik eerder Tata-steel passeerde, zo ongepast in die natuurlijke omgeving!
De laatste 5 km liep over het strand en eindigde bij een strandtent met een biertje.
We navigeerden met de telefoon naar ons Vrienden-op-de-fiets-adres. Het is altijd afwachten in wat voor setting je terecht komt, dat varieert van een voormalige jongenskamer in een rijtjeshuis tot een eigen etage in een villa. Agnes was nog niet bekend met dit concept en dan zal je net zien dat het tegenviel!
We kregen dit kamertje voor ons tweeën, meer een berghok dan een logeerkamer. Je kunt er je kont niet keren, er is geen plek voor onze spulletjes, er zijn twee smalle matrasjes strak naast elkaar en ik moest over haar bed heen klimmen om te gaan liggen.
Afwachten wat ze voor ontbijtje maken.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten