We reden vandaag naar een plaatsje aan de Caribische kust 200 km verderop. Het was een hele struggel om Cartagena te verlaten via de volstrekt chaotische en overvolle wegen, waar men elkaar links en rechts inhaalt. Eenmaal op de snelweg bleek Maartens aandacht niet alleen op de heen en weer zwenkende vrachtauto's gericht, maar ook (of vooral) op vogels in de omgeving. Hij spotte meerdere vogelsoorten die niet in Costa Rica leven én die hij hoopte te zien deze weken. De auto werd er een paar keer voor op de vluchtstrook gezet, zodat Maarten met zijn verrekijker kon kijken en Hanneke met haar camera met sterke telelens foto's vanuit het raam kon schieten. Natuurlijk is het dikke vogelboek van Zuid Amerika mee, Abel deed vervolgens de determinatie op de achterbank.
Een echte biologenfamilie!
Ook zagen ze vanuit de auto termietenheuvels, wat de waarschuwingsborden voor overstekende tapirs verklaarde. Later kwamen daar borden voor luiaards en krokodillen bij; Maarten zag een dode kaaiman langs de weg!
Onderweg stopten we bij een wegrestaurantje
We zagen hele schamele huisjes en dorpjes langs de weg. Ze zien er heel armoedig uit, maar zijn vaak wel in vrolijke kleuren geverfd.
Een echte biologenfamilie!
Ook zagen ze vanuit de auto termietenheuvels, wat de waarschuwingsborden voor overstekende tapirs verklaarde. Later kwamen daar borden voor luiaards en krokodillen bij; Maarten zag een dode kaaiman langs de weg!
We zagen hele schamele huisjes en dorpjes langs de weg. Ze zien er heel armoedig uit, maar zijn vaak wel in vrolijke kleuren geverfd.
Maarten had een plaatsje aan de kust uitgezocht wat met name lokale toeristen zijn, dat betekent dat het er minder druk is, maar waarschinlijk ook dat het minder aangeharkt is.
Waar wij gewend zijn ieder snoeppapiertje in een prullenbak te gooien, is het hier blijkbaar gebruikelijk blikjes, chipszakjes enz op straat en op het strand weg te laten vallen. Al moet ik zeggen, dat ik me beelden op het Journaal herinner van het strand bij Scheveningen na een zonnige zondag en dat was óók verschrikkelijk (maar bij ons wordt het dan wel weer door overheidswege opgeruimd.)
Er heerste een relaxte Caribische sfeer, kleine zandbaaien, gescheiden door rotsige pieren. We aten op het strand een lunch van vissoep, een gebraden visje met rijst en sla op het strand en dronken een biertje. Terwijl wij lui onder een grote boom zaten, vermaakten de jongens zich in de zee, die volgens Abel ook vol plasticsoep zat.
We flaneerden wat langs de boulevard, want die het korte strand en de door rotsen afgescheiden baaien kan je er niet over het strand lopen zoals bij ons.
De hitte is bizar, zelfs voor de Costaricanen en dan hébben we nog een zeewindje.
Bij het nieuwe appartement zit een groot zwembad, waar we morgen gebruik van zullen maken.
Waar wij gewend zijn ieder snoeppapiertje in een prullenbak te gooien, is het hier blijkbaar gebruikelijk blikjes, chipszakjes enz op straat en op het strand weg te laten vallen. Al moet ik zeggen, dat ik me beelden op het Journaal herinner van het strand bij Scheveningen na een zonnige zondag en dat was óók verschrikkelijk (maar bij ons wordt het dan wel weer door overheidswege opgeruimd.)
We flaneerden wat langs de boulevard, want die het korte strand en de door rotsen afgescheiden baaien kan je er niet over het strand lopen zoals bij ons.
De hitte is bizar, zelfs voor de Costaricanen en dan hébben we nog een zeewindje.
Ik slaap bij de mannetjes op de kamer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten