Papa en mama betalen dat steeds voor ons allemaal (en na papa's overlijden betaalde mama dat, zonder dat ze het zelf wist, want tradities mogen van de kantonrechter voortgezet worden) en nu zij er beiden niet meer zijn, nemen de broers en ik het stokje over en betalen wij dat voor de uitdijende kinderschare én oom Jan die als 91 jarige de oudste generatie nog vertegenwoordigt.
Deze keer had Roeland zich opgeworpen een huis te regelen; het werd een 150 jaar oude, rommelige, maar reuze gezellige boerderij in de Betuwe achter de Lingedijk met een heerlijke tuin en groot terras.
Ondanks alle donkere voorspellingen met regen, onweer en code geel zaten we een groot deel van de tijd buiten, op vrijdag zelfs tot laat in de avond.
Het is ook traditie dat er op vrijdagavond liederlijk wordt gedronken van de voorraad (speciaal) bier en wijn én dat Gerard en Jeanette op zaterdagochtend nog wat extra inkopen gaan doen én gelijk taart meenemen van de lokale bakker.
Inmiddels zijn er vijf kleinkinderen (0-3-3-5 en 8 jaar) en er is een zesde op komst. Het was leuk om te zien hoe dat kleine grut zich vermaakte met elkaar. Oom Jan zat daar als nestor tussen in een makkelijke stoel en zag het allemaal met genoegen aan.
Wandeling langs de Linge
Het is altijd een hele heisa zo'n weekend en het kost een hoop geld, maar in een jaar tijd gebeurt er zoveel in een familie, dat het toch wel fijn is elkaar weer te zien en te spreken.
Op zondag worden de restanten verdeeld (brood, wijn, beleg, koffie en toiletpapier) en vertrekken we druppelsgewijs.
Volgend jaar staat al weer in de steigers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten