Het begon al met een blauwe lucht en een zonnetje en het plotselinge plannetje van Cecilia om morgen samen een probeer-wandeling van 9 km hier in de omgeving te maken.
Toen ik in het zonnetje de Volkskrant bijlage had zitten lezen kwamen Gea en Rika onverwacht langs. Rika is aan het herstellen van een ingreep en zat vol positiviteit, samen hadden ze leuke plannen voor de komende zomer. Ik werd er helemaal blij van en besloot te stoppen met somberen en gewoon te gaan doen wat ik anders doe en alle goedbedoelde raadgevingen van iedereen overboord te gooien. Én om niet elke keer op mijn smartwatch te kijken hoe mijn hartslag omhoog schiet als ik wat doe.
Ik liet de schaapjes aan hun kettinkje lekker vers gras grazen en sleurde de maaimachine uit zijn winterslaap voor een eerste maaibeurt.
Gewoon rustig aan, af en toe even uitrusten op een omgezaagde boomstam, takjes verzamelen van het gras, niks mis met een beetje kortademigheid. En uiteindelijk kon ik met een voldaan gevoel naar mijn gemaaide gazonnetje kijken en lekker een biertje drinken in de zon.
Blik vooruit en vertrouwen in de pillen.
Moet jij eens opletten wie er over vier weken met haar rugzak op stap gaat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten