zaterdag 21 november 2020

Rust


De afgelopen drie dagen was mijn schoonmoeder (ook wel moeder Lies of oma Bé) hier te logeren. Ze komt met enige regelmaat een paar nachtjes hier, maar door corona, mijn ziekte en opname en de drukte in huis met de Costaricanen was het er nu al maanden niet van gekomen. Ze zit al vanaf maart opgesloten in huis met een enkele ontsnapping naar de kapper en aanvankelijk raam-, deur-, tuin- en nu ook binnenbezoekjes op afstand van haar mantelzorgers, de buurvrouw, een kleinzoon en nu en dan van ons. Boodschappen doen, één van de kleine geneugten in haar leven, viel ook weg, die krijgt ze nu thuis bezorgd. 
Ze was dus hard aan een verzetje toe.
Dat was te merken aan haar gedrag: ze kletste honderd uit en at en donk met smaak van alles wat haar werd voortgezet. Ze showde na aankomst vol trots onze tuin met schaapjes aan de mantelzorgers die haar naar Zegveld brachten.

Normaal bezoek ik met haar een tuincentrum of (nóg leuker) onze grote Lidl voor toiletpapier en keukenrollen, maar nu niet met het coronagevaar. 
Gister kwam Hannah gezellig langs, altijd geduldig de verhalen van vroeger aanhorend (wat mij na al die jaren wel eens moeite kost) én ze pakte al oma's chocolade letters voor de hele familie mooi in met strikken en door oma geschreven naamstickers. 

Hannah vroeg me wat ik verder ga doen nu de tuin klaar is voor het winter seizoen. Dat zette me met één klap in de realiteit. Ik heb me in de afgelopen geen moment verveeld, maar vroeg me plots vol schrik af wát ik eigenlijk moet gaan doen! Het hospice, waar ik twee á drie keer in de week kwam valt voorlopig uit, er zijn geen Costaricanen meer, Marcel wil geen hond in huis, ik mag nog niet op reis (jullie nu ook niet natuurlijk) en (net als iedereen) niet te veel onder de mensen komen. 

Maar terwijl Marcel moeder Lies weer naar huis rijdt, en ik rustig met mijn heerlijke boek op de bank zit, mooie muziek uit de boxen, lampen aan en buiten grijs, druilerig en guur, voel ik me innig tevreden en geniet ik van de rust om me heen. Die toekomst, die komt wel en vult zich vanzelf weer met stress, ontspanning, ergernis, klusjes, zwangere schaapjes, lange wandelingen, gezellige bezoekjes en straks een feestelijke boom in huis. 
No worry!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten