Maarten was vanmorgen hier op weg van Brabant naar Zegveld. Hij had Hanneke en de kinderen even gedropt in een bos(?) hier bij het ziekenhuis om uit te waaien. De meegebrachte cappuccino (die ik niet mag hebben deze dagen) dronk ik op toen hij was afgekoeld, was ie tóch nog lekker!
Maarten en ik houden ons aan de afstandsregel, maar ik zou hem graag af en toe even knuffelen.
Uit de strip Je moeder in de Volkskrant
Weer wat veranderingen op zaal: de man met het ATG infuus piekte met zijn koorts naar 41 graden, wat maakte dat hij een groot deel van de nacht lag te snuiven en te zuchten!! Ik ben een makkelijke slaper, maar lag vannacht urenlang klaarwakker in bed, misschien té veel afgeleid door de onrust?
Na veel vijven en zessen is de freule naar huis, ze komt over een paar weken weer terug voor het traject waar ik nu in zit. Het is wel bemoedigend om te zien dat anderen mij zijn voorgegaan en weer lopend het ziekenhuis verlaten.
De leverwaarden blijven nog steeds afwijkend, hoewel de zaalarts ze interpreteerde als verbeterend, er werd nóg een antivirusmiddel gestopt en verder is het afwachten......
Toen corona begon liep ik op de via de la Plata, na een paar dagen sightseeing in Sevilla. Ik moest de tocht afbreken en kwam nét voor de lockdown thuis. De herinneringen aan die tijd komen nu in alle hevigheid terug, ik veronderstelde nog in volle gezondheid te zijn, was me niet bewust van wat me boven het hoofd hing.
Wat genoot ik in de zon, tussen de olijfboomgaarden en de knorrende Iberische varkentjes onder de eikenboompjes, de café con leche in de barretjes en de fles vino tinto bij de warme maaltijd.
Dat is er voorlopig niet meer bij door én corona én door de transplantatie. Ik hoop dat ik straks ook kan genieten van simpele blokjes om wandelen in de omgeving!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten