Ik treinde naar Utrecht en trof Hannah op het terras van het Springhavertheater.
Het was een echte filmhuis-film van een Franstalige Belgische vrouwelijke regisseur. Het was een heel beklemmende film, die zich geheel op school afspeelt. Als het oudere broertje zijn jongere zusje op haar eerste schooldag beschermt, wordt hij opeens de pispaal en wordt hij voortdurend gepest. Het pesten en de impact die het heeft op het meisje staan centraal.
Ik vond het boven alles beklemmend, maar wel prachtig gespeeld door vooral het jonge meisje.
Na afloop schudden we de beklemming buiten van ons af in de inmiddels donkere, maar nog steeds drukke stad. We worstelden ons door de bizarre hoeveelheid fietsen door en staken via de fiets- en wandelbrug over het spoor, wat is het dáár mooi geworden.
We waren uitgenodigd om bij Harmen (Hannah's best friend) in zijn gezellig ingerichte etage in de Damstraat een drankje te doen. Ik keek mijn ogen uit, er waren allemaal leuk gestylde hoekjes met leuke spulletjes, een bont versierde kerstboom en originele wandversieringen. Hij was een superattente gastheer die ons verwende met lekkere hapjes en er zelfs aan dacht om mij een mooi boek met aquarellen van Parijs in handen te geven toen zij zich even terugtrokken op het dakterras om een sigaretje te roken.
En onderweg naar huis een lekker frietje bij Smulders voordat ik de trein instapte, mmmmm!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten