Stadswandeling Leiden: 16.4 km

Gelukkig had ik geen last van de NS staking van vandaag, de trein naar Leiden reed gewoon. Ik arriveerde op Leiden CS en zag dat het hélémáál veranderd was. Toen ik in het LUMC (toen nog AZL) werkte (1992-1996), waren de verbouwingen van het station en het ziekenhuis al begonnen. Ik moest in de avond- en nachtdienst over een obscuur, donker, eng pad van station naar ziekenhuis lopen. Er waren verpleegkundigen en arts-assistenten die dat echt niet durfden, dan kon je begeleiding van één van de bewakers vragen. 

We verzamelden aan de achterkant van het station bij het monument dat Jan Wolkers maakte ter ere van Rembrandt van Rijn. Bovenin de kleuren van zijn schilderspalet, eronder wordt het water van de Rijn verbeeld. 

Van de universiteitspaviljoens is het Poortgebouw gespaard gebleven, de vooruitgang heeft de rest opgeslokt. 

We liepen het eerste deel van de wandeling door de Leidse Hout

Het thema van de wandeling was architectuur uit de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw. We zagen oude scholen, kerken en meerdere gerestaureerde stadswijken uit die tijd, mooi dat daar zo zorgvuldig mee wordt omgesprongen. 

                     Rembrandt van Rijn

Gek genoeg maakte ik hélémáál geen foto's van gebouwen, mijn focus lag toch meer op de natuur, de singels en de bekende plekken van vroeger. 

Mijn ouders waren Leidenaren en de opa en oma's woonden daar ook. Ik logeerde als kind bij mijn oma Boter, die me meenam naar de Hortus, de musea in de stad, het park en de universiteit. Mijn oma was héél trots op de Leidse universiteit; toen Marcel en ik haar bezochten in onze studententijd zag zij daarin een vrijbrief om met ons door te dringen in de universiteitsgebouwen, waar we iets aten in de mensa tussen de studenten. Ze stráálde! 

Het was een wandeling van de Wandelpool, we liepen met een klein groepje van acht vrouwen. Het was een voortdurend kronkelen door de wijken van de stad, de route was leuk, maar ik zal hem niet nóg eens lopen. 

Voor mij té veel stenen!