De late avondzon over het Spaarne
Het hostel waar ik sliep is verstopt achter een kleine oude gevel, maar is best groot met een restaurantje, een bar, een heerlijke loungeruimte in een overdekte binnentuin, en ruime keuken en meerdere slaapzalen. Toen ik gisteravond terug kwam was het er druk met louter jonge mensen, maar ze keken me niet verbaasd aan.
Ik heb geen hekel aan de geluidjes op zo'n slaapzaal, zolang er maar geen échte harde snurker tussenzit. Ik sliep in etappes en stond een half uur vóór mijn wekker op. Ik had mijn telefoon op trillen gezet om anderen niet te storen, dus toen ie onder mijn kussen bromde, stond ik op; later aan het ontbijt bleek het een onnozele mailmelding te zijn geweest!
Het lijkt wel goed te zitten met Nederland Beweegt op, ik zag mensen wandelen, hardlopen, suppen, surfen, zeilen, wielrennen, tennissen en golfen.
Wat een luxe land hebben we toch dat daar allemaal ruimte voor is en voorzieningen voor zijn. Voor fietsers en wamel staat het land vol met routebordjes en over het hele land is een netwerk van fiets- en wandelknooppunten uitgezet.
Fietsen kost niks, maar die horeca kost handen vol geld. Het schijnt echt iets voor boomers te zijn om dat steeds maar weer te zeggen, maar tja, het ís wél zo. In een opwelling van zuinigheid liep ik een Lidl binnen waar ik langs kwam en kocht voor een paar centen een knapperig koffiebroodje, fruit en vers sap uit de koeling; ik picknickte ermee aan de Westeinder Plassen.
Ik heb gister nog zitten knoeien met al mijn navigatieprogramma's (Google maps, Maps.me, Komoot) en lijk nu de oplossing voor mij te hebben gevonden. Ik zette alle knooppunten over in de Knooppuntenapp en vond de modus waarin de digitale mevrouw me waarschuwt als ik een knooppunt nader (dat doet ze dan wel drie keer, maar ja), maar dan moet wel het scherm aanstaan en dat vreet natuurlijk stroom. Ik reed nu wel heel relaxed zonder voortdurend naar bordjes te speuren.
Het is maar goed dat ik deze korte 'oefenvakantie' heb gemaakt, ik moe(s)t nog zoveel ontdekken!
Bij warm weer is wandelen vaak best zwaar, bij het fietsen heb ik het helemaal niet warm gehad, je vangt voortdurend een windje (en dát vind ik best wel vermoeiend, steeds die wind om mijn hoofd).
Misschien is er dit weekend wel een fietser geboren!
Ik ben nu net thuis en ben heerlijk mijn bedje ingedoken, lekker even een welverdiend dutje.
Missie geslaagd!
Nu alleen nog....
PS En ik heb mijn jas niet nodig gehad!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten