De weersomstandigheden zijn goed om te wandelen. De laatste dagen is het half bewolkt en rond de 16 graden, maar 's nachts koelt het behoorlijk af. In de herbergen draag ik mijn thermoshirt en -legging en ik ben blij dat er een deken lag voor over mijn dunne slaapzakje.
Het was een dag waarin we geen niemand tegenkwamen, we zagen alleen maar olijfbomen. In de boomgaarden werd hier en daar nog gesnoeid en aangeharkt, maar verder hoorden we alleen maar vogels. Uren lang gefluit, getjilp en gekwetter. Tijdens het lopen waaieren we uit elkaar en vinden we elkaar weer bij een stop.
Hier moesten we overheen zien te komen, de eerste paar stapstenen lukte nog wel, maar bij de laatste passen haalde ik een zijkie, zodat ik met natte schoenen en sokken verder moest.
Karin trok wijselijk haar schoenen uit en de anderen waren behendig genoeg om het droog te houden.
Het grootste deel van de dag liepen we over makkelijke onverharde wegen zonder verkeer, glooiend en om ons heen heuvels/bergen tot zo'n 800 meter, de westelijke uitlopers van de Sierra Nevada.
We kwamen al vroeg in het stadje Lucena aan en hebben er uitgebreid gegeten in een restaurant. Bij ons wordt in de horeca geluncht met soep en lekkere broodjes, hier loopt tussen twee en vier de comedor (eetzaal) vol en zit men uitgebreid te tafelen. Een menu del día bestaat uit een primero, een secundo en een postre; we kwamen om half vijf pas weer op straat en hoeven vandaag verder niet meer te eten. Vegetarische gerechten zijn er niet, hier staan louter beesten op het menu en als je een soort gazpacho bestelt, zit er een schep spekjes op. Ik beperk me tot vis en heb al drie keer kabeljauw gegeten.
We overnachten in een appartement in het oude centrum met drie kamers én een slaapbank in de woonkamer, vannacht heb ik het rijk (en de rust) alleen.
En luxe: een wasmachine! Het appartement hangt vol wasgoed, hopelijk is het morgen allemaal droog met behulp van een electrische kacheltje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten