Nóg meer olijven. Dag 6: naar Encinas Reales, 17 km

Vaak krijg je in een albergue een disposable kussensloopje, bij gebrek daaraan gebruik ik mijn sjaal als sloop

En dit was mijn uitzicht op de onderkant van het bed boven me, een antieke constructie, maar.... de bedden piepten niet en dat scheelde in de nachtelijke geluiden. 

Ik zou graag voortdurend blijmoedig en verdraagzaam willen zijn, maar Ik merk dat ik best snel geïrriteerd raak door alle gedoe bij het bestellen van het ontbijt (iedereen wil nét wat anders), de broodjes voor onderweg (idem) en andere besluitvorming. Man, man, wat een gezeur! Ik probeer gewoon door te gaan met ademhalen en dan komt het gewoon steeds goed. That's part of the game.

 

De eerste helft van de dag was de route prachtig, een klim over rotspaadjes en onverharde wegen. Niet voortdurend zo steil als op de foto, maar wel langdurig,  zo'n kleine 600 hoogtemeters vandaag! Ik probeerde weer al mijn trucs: zigzaggend naar boven en later ook een methode die ik eerder probeerde. Tijdens de stap vertragen en de aandacht leggen op het zweefmoment en dat lukte me nu best goed, ik kwam geen lucht tekort en hoefde niet steeds te stoppen. 

Uitnodiging bloeiend maagdenpalm in de berm

                       Het rotsroosje

Ook deze keer kwamen we halverwege een dorpje tegen en dat is toch wel héél fijn, even rustig zitten, wat eten en drinken.

Ook 's middags stegen we nog een heel eind. Elke keer als ik dacht aan de top te zijn, bleek er wéér aeen volgende top achter te liggen, maar.... ik kom altijd boven. 

    En, nog steeds, olijven, olijven, olijven

We arriveerden in een dorp met een municipale donativo albergue (opnieuw na registratie op het politiebureau), die net verbouwd is. Geen sloten op de deuren van de toiletten, geen goede toiletflush en water dat onder de deur van de douche de kamer instroomt! Nog niet helemaal ideaal. 

Het eten na aankomst is elke keer een hoop gedoe. De Spanjaarden in het zuiden hebben in de restaurants een menu del día tot half vier, nadien gaat de keuken dicht tot acht uur, half negen. We komen meestal net op tijd aan om te kunnen eten, maar willen eigenlijk liever eerst een slaapplek en een douche. Elke dag weer een kleine conflictsituatie. 

We hadden vandaag een Braziliaanse pelgrim mee aan tafel.

Toen we weer naar buiten kwamen was het gaan regenen. Met kartonnen dozen provera we droge kleren te houden. 

Nu zoeken we met elkaar consensus voor een slaapplek morgen.