Arjen Lübach

Onze Hannah is duty-manager in het Beatrix theater in Utrecht. Gister vielen er plots twee kaartjes vrij voor een cabaretvoorstelling van Arjen Lübach, ze belde om 17 uur met de vraag of Marcel en ik daar wat voor voelden. Marcel stopte met hakselen van snoeihout in Zegveld, ik trok mezelf van de bank en een uur later zaten we feestelijk gekleed in de trein.

We ontmoetten Hannah vóór en ná de voorstelling, stralend in functie met badge en oortjes, dat alleen al was een verrassing; zo fijn om haar zo op haar plek te zien!

De zaal was afgeladen vol, 1400 mensen! We zaten op een veilige plek op de 8e rij in de zaal, want wat is het ergste wat je bij een cabaret voorstelling kan gebeuren? Precies! Aangesproken worden en betrokken raken in de voorstelling. Er was veel interactie met de zaal, waarbij het publiek actief meedeed. Toen hij vroeg wie er al met pensioen was, stak ik onbevangen mijn arm omhoog en ik zal toch niet de enige zijn geweest, maar toen was ik de lul. Hoe oud ik was, hoe ik heette, wat voor werk ik had gedaan, wat ik nu deed (lopen!) en met wie ik was. Toen ik iets haperde voordat ik "met mijn man" antwoordde, moest ik dat uitleggen en vertellen dat het eigenlijk mijn ex-man was. En toen bleven 'Annemieke met haar ex' in de rest van de voorstelling terugkomen. Aan het eind improviseerde hij zelfs een liedje op de 'wandelende internist'.

En zo werd een gewone maandagavond opeens een avontuurlijk avondje uit.