Klussen

Ik heb vanaf 1978 voortdurend in een eindeloos durende verbouwing gezeten in drie opeenvolgende huizen, waarin ik nooit de lead had, maar wel altijd méékluste. Het was nooit mijn hobby en ik had een hekel aan de rotzooi die er mee gepaard ging. En nu, op mijn oude dag ga ik mijn dochter helpen met háár geklus! Wat moederliefde vermag!

Marcel vond het zó akelig dat hij er geen deel van uit kon maken, dat ik hem ophaalde en meenam naar Suus d'r nieuwe huisje met het plan hem als raadgever op de bank te zetten. Binnen de kortste keren stond hij tóch op een keukentrap om ons voor te doen hoe we een muur moesten behangen.

Suus was zó enthousiast dat ze binnen de kortste keren zélf aan de gang ging. Voor Suus geen eenheidsworst van een gestript huis met strakke muren en zwart metalen deurposten. Leuk dat ze haar eigen keuzes maakt en zelf haar handjes laat wapperen. 

     Lunch met broodjes vega knakworstjes

Met iedere baan behang kwam er meer rust op de wand, een enorme upgrade van de kamer. 

Voorlopig zijn we hier nog wel een poosje welkom 😉