's Morgens als ik mijn bed uitstap zijn mijn kuiten zó stijf dat ik amper de trap naar de ontbijtzaal af kom. Gelukkig trekt dat na wat beweging wel weer weg, maar die bergen zijn wel een aanslag op je gestel.
Er zijn al een heel stel met gewrichtsklachten en pijntjes. Gister was er een uitvaller en vandaag ook weer één.
We zitten hier in Italië, maar er wordt alleen maar Duits gepraat. Ook in het hotel is het één en al Osterreichse Gemütlichkeit.
De dag begon weer met wolken en mist, zodat we de reusachtige bergpieken eerst niet zagen.
Toen de zon er af en toe doorheen prikte gaf dat zulke magische beelden. Je weet dat je de ervaring niet kunt vangen in een foto, maar het leverde toch mooie plaatjes op.
Ik denk elke dag dat er niets meer mooier kan worden en tóch word ik elke dag weer verbaasd door al het moois.
Tussen de middag zaten we op banken op het terras van de berghut en aten we allemaal heerlijkheden, zoals deze taart en 'Kaiserschmarre'
En toen hét avontuur van vandaag: voor wie wilde (en durfde!) was er de mogelijkheid om de afdaling te doen op een slee. We gingen met zes man de 5 km lange rodelbaan vol haarspeldbochten af, Je moest 'sturen' door met je hakken links of rechts bij te remmen. Het ging écht hard! We vonden het allemaal best spannend, maar gloeiden van de pret toen we beneden kwamen! We genoten na met warme glühwein.
Hier kan morgen echt niets meer overheen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten