Helmantel

Zondag was ik bij Caminovriend Wilfred. Bij zijn eettafel hing dit stilleven, waarin ik de hand van Helmantel herkende. 

Er zat een heel verhaal aan vast. 

Hij bezocht in aansluiting op een verblijf in Duitsland op de terugweg het Helmantel museum in noord-oost Groningen, waarvan ik het bestaan eerlijk gezegd niet kende (shame on me!).

In de museumwinkel waren giclees (een reproductie techniek waardoor het resultaat nauwelijks te onderscheiden is van het origineel) van zijn schilderijen in beperkte oplage te koop. 

Er bleek een onooglijke folder te zijn van die glicees met postzegelgrote plaatjes. Wilfred is vormgever en bood aan daar wat mooiers van te maken en zo geschiedde! Als dank kreeg hij een mooie glicee en die hing daar dus aan de muur. 

Mijn liefde voor zijn (onbetaalbaar dure) stillevens ontstond 25 jaar geleden toen ik in het Hofpoort ziekenhuis in Woerden kwam werken. In de Grote Zaal daar hangt een origineel, levensgroot (in figuurlijke zin) stilleven van hem. Tijdens de vergaderingen, symposia en andere bijeenkomsten die daar werden gehouden keek ik er altijd met grote bewondering naar. 

Eerder dit jaar bezocht ik een tentoonstelling van zijn werk in het Gemeente museum in Assen.

Ik kocht er een prachtig boek, dat steeds op een andere bladzijde opengeslagen in mijn wandkast ligt. 

Marcel houdt niet van reproducties, maar nu ik alleen woon dacht ik: zoek er één uit! Na wat heen en weer mailen belde ik vanmorgen met Ageeth, zijn vrouw, die de verkoop vanuit de museumwinkel regelt en koos ik dit schilderij: Fruit uit Breukelen, een canvas van 70 x 100 cm.

Ze laat hem inlijsten in een baklijst, dat ziet eruit alsof er een losse lijst om het canvas zit. 

Hij wordt half december (ná Costa Rica) geleverd! Spannend! 

En dit is míjn stilleven van toen ik vanmiddag natgeregend thuis kwam!