Vanmorgen moest Woerden nog wakker worden toen ik opstond, de straatverlichting was nog aan.
Vandaag weer eens een wandeldag met Cecilia. We hadden allebei zin om de zee te zien, Cecilia zocht een rondwandeling uit vanaf station Bloemendaal naar zee door de Kennemerduinen en terug.
Ik reed dit stuk naar station Bloemendaal de laatste maanden regelmatig, het ligt vlakbij het huis van moeder Lies. Vandaag geen opruimactie, maar heerlijk de natuur in.
Ik heb in de afgelopen 40 jaar Bloemendaal alleen fragmentarisch leren kennen. Het was het gebied van Marcel en zijn moeder, hij ging er op school en met moeder Lies gingen we met de kinderen wel naar de hertjes en Thijsse's hof, maar altijd met de auto.
Nu liepen we vanaf het station langs de stationsvijver (waar Marcel als jongetje viste) naar het Bloemendaalse bos en langs de sportvelden naar de Kennemerduinen.
Daar herkende ik het weer van de zondagse wandelingetjes die we er met de kinderen maakten.
Nu liepen we een stuk verder, langs de Oosterplas, door de duinen, langs het Vogelmeer over het duin naar zee.
Halverwege maakten we een stop bij strandpaviljoen Parnassia, waar ik mezelf verwende met een frietje met mayonaise en verse muntthee.
De omgeving waar je opgroeit blíjft bepalend voor de rest van je leven. Ik voel me thuis in de bossen, duinen en aan zee, véél fijner dan de weilanden met koeien in het Groene Hart, waar ik toch ook al weer 25 jaar woon. Heerlijk die wind aan het strand, het schuim op de golven.
Ik was 'overdressed', rekening houdend met de ijzige kou van vorige week, was ik nu véél te warm gekleed. De dikke jas, de handschoenen en de legging onder mijn wandelbroek bleken helemaal niet nodig.
Het werd een hele dagtocht, ruim 20 km! De zon begon al te zakken toen we om vier uur terugkwamen op het beginpunt.
Thuis maakte ik een lekkere stamppot boerenkool volgens een recept met gebakken ui, wat suiker en donkere balsamico-azijn, spekjes en rookworst. Mmmm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten