Dag 2, naar San Donato in Poggio: 17 km

Gisteravond bleek het stadje inderdaad wéér schilderachtig middeleeuws te zijn. Het centrale straatje zat vol barretjes, restaurants en terrassen, zelfs met zo'n vlammenwerper, waar dóen ze het van!

Ik at pici, dat is een dik soort spaghetti en volgens onze B&B dame typisch van Toscane, Cecilia koos de ossobucco, die ze zelf thuis ook regelmatig maakt.

Vanmorgen zag de lucht er prachtig uit vanuit onze slaapkamer. 

Er stond een ontbijt voor ons klaar, maar het werd geen rustig ontbijt: na één argeloze openingsvraag over de geschiedenis van het pand ratelde ze minutenlang door een was niet meer te stoppen.

Vandaag liepen we vrijwel geheel door de natuur, voornamelijk gemengd bos, over rotsige bergpaden. Heerlijk stil en rustig.

We hadden vandaag geen lange afstand af te leggen én de inchecktijd was pas vanaf vier uur, zodat we een paar uitgebreide stops hielden, waarbij we heerlijk lui in het zonnetje lagen.

Deze bos-dag stond in het teken van wild spotten. Toen ik even opzij keek tijdens een klim op het rotspad schrok ik me wild van deze marmot of bever, die bij nader onderzoek van hout bleek te zijn. 

Toen we even later een levensgrote beer tussen de bomen zagen werd geleidelijk duidelijk dat we op een pad terecht gekomen waren van de plaatselijke

boogschuttersvereniging, er volgden nog allemaal andere dieren. 

Wel zagen we nadien een hert over een open stuk voorbij springen en Cecilia spotte een overstekende vos.

En wéér zagen we onze eindbestemming in de verte, aan het eind van de dag eindigen we steeds met een klimmetje naar ons doel van de dag. 

We zijn aangekomen in de B&B van een brocante-verzamelaar, zoals je kunt zien.
Ze hebben een gezellige woonkeuken voor het ontbijt én een schattig terras/balkon waar we een welkomstdrankje kregen.
Hij was geloof ik teleurgesteld dat we niet ingingen op het aanbod om hier een vijfgangendiner te reserveren......