Via Romea Sanese. Dag1, naar Castellina in Chianti: 24 km

Gisteravond nog een laatste avond op een terras op het plein tussen al het gezellige rumoer.

Vanmorgen zijn we begonnen aan een nieuw hoofdstuk. We gaan deze week lopen op een korte pelgrimsroute die in de beschrijving loopt van Florence naar Siena: de Via Romea Sanese. Wij lopen hem in omgekeerde richting van zuid naar noord. Cecilia heeft het onderdak voor deze week geregeld.

We passeerden in de buitenwijken van Siena regelmatig hekken met bordjes die waarschuwden voor de honden.

Het exemplaar op de foto zag er niet zó gevaarlijk uit. 

Tot nu tot zitten blaffende honden steeds veilig achter hekken. 

Op straat en in de stad zie je best veel aangelijnde honden die worden uitgelaten, maar ook lijdzaam bij de terrasjes wachten tot het baasje zijn drankje op heeft. Ik heb hier nog geen Doodles gezien, die bij ons zo populair zijn. 

Het kostte wel een uurlopen voordat we de stad en het drukke verkeer uit waren, maar toen liepen we de rest van de dag over landwegen en wandelpaden in complete rust. Er kwamen onderweg niemand tegen.
We liepen tussen landbouwgrond, wijngaarden, olijfboomgaarden en stukken bos en passeerden een paar gehuchten.

En kijk nou wie ik tegenkwam vandaag! We hebben deze week de zon in de rug! 

Hier een plaatje van de olijf-oogst, er worden dan netten onder de bomen op de grond uitgespreid en deze mannen gingen met een met een motor aangedreven propellertje door de taken, waarbij de olijven dan uit de boom geslagen worden. 

Later zagen we een kleinschalige gaardje waar een plastic handharkje werd gebruikt.

Het eerste uur liep ik met mijn opgevouwen stok in mijn hand en net toen ik hem in mijn rugzak had opgeborgen kwamen we op een eerste wandelpad met steenslag, vrij steil omlaag. Ik zeg nog: oppassen, voorzichtig lopen hier en ik schuif weg met mijn schoen op de steentjes en ja hoor, 'plat op mijn plaat' zoals we Abel als klein mannetje leerde als hij viel.
De schade bleef beperkt tot een geschaafde knie, dus dat viel mee! Het deed en uurtje pijn en ik moest tijdens rustpauzes de vliegen er van weghouden, jakkes!

Bij het ontbijtcafeetje in de stad hadden we heerlijke belegde focaccia's meegenomen, die aten we als lunch op een bankje bij een klein kerkje. Er was om de hoek een fontein waar we water bij konden vullen, dat staat zelfs op de digitale kaart vermeld.

 

We overnachten vandaag in een Bed & Breakfast, we zijn de enige gasten. De eigenaresse heeft blijkbaar verschillend gekleurde kamers in de verhuur, wij kregen de Pink Room!

Straks eens even kijken of dit wéér zo'n belachelijk leuk stadje is!