Ik had voor het eerst de luxaflex naar beneden om de ochtendzon buiten te houden, een ingreep waarvoor ik de nieuwe keukentrap tevoorschijn moest halen, want bij het trekken aan het koordje dreigde de hele boel naar beneden te storten (ik hoop dat ik het simpel op kan lossen, want het valt onder mijn overnameboedel en ik kan er dus niet de handige mensen van de beheerder voor laten opdraven).
Ik zette de balkondeur wijd open en had een dag om bij te komen en uit te puffen, even zonder hond, dus zonder verplichtingen.
En in de tussentijd......
haalden Maarten en Hanneke gelukkig op tijd hun vliegtuig.....
viert Hannah met een vriend vakantie in Guatemala ......
hangt Suus aan een zip-lijn tussen de boomtoppen van het tropisch regenwoud in Costa Rica.....
staat Wouter in de keuken van het restaurant en spant hij zonwering op zijn dakterras...
en voel ik dat ik mijn keerpunt heb gemaakt, de fut komt weer terug en de stemming verbetert; ik ben net als een uitgedroogd plantje met hangende blaadjes dat een plons water heeft gekregen: de blaadjes komen weer langzaam omhoog, het herstel is weer ingezet.
En dus heb ik lekker achter de computer gezeten, mijn Italiaanse wandelroute verder gepland en overnachtingen geboekt.
Het duurt nog wel even, maar ik heb nu al voorpret.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten