De ochtend begon met twee paracetamolletjes en een geestdodende 10 km langs de asfaltweg. Wat is dat demotiverend! Het haalt alle plezier uit het wandelen.
Ik heb op internet nog eens opgezocht hoe ik mijn rugzak beter kan afstellen en dat heeft wel geholpen, hoewel ik hem nog steeds af en toe even los moet gooien.
Wat een grote verrassing was, we kwamen vandaag door een stadje waar we op een terrasje een kop koffie konden drinken, dat hadden we deze Camino nog niet meegemaakt!
En toen begon, zoals de kromme vertaling van onze Spaanse app het zegt: 'Het is de Koninginnenrit van de Vía de la Plata, van grote schoonheid'
Dat was geen woord teveel gezegd, we liepen eerst door een open gebied met weilanden en later een groot deel door een paradijselijke parkachtige omgeving! Een slingerend pad door gras met bloemetjes en natuurlijk eiken. De foto's kunnen niet weergeven hoe mooi het was, we werden opgenomen door de omgeving.
We kwamen vandaag veel grazend vee tegen, ook een hele horde onrustige koeien, kalveren én een verontrustend grote stier, zodat we over een muurtje van gestapelde stenen heen klommen voor het geval ze zich tegen ons zouden keren of ons onder de voet zouden lopen.
Ik bleek me te hebben vergist in de afstandberekening van vandaag, er kwam nog een afslag naar het overnachtingsadres bij van 6.6 km en opnieuw langs een asfaltweg. Dát werd te gek, dus ik was blij dat Cecilia op het lumineuze idee kwam om dat laatste stuk te liften. De eerste auto stopte meteen nadat we onze duim opsteken en in no time waren we toen op onze eindbestemming van de dag!
We hebben een eigen kamer in een riante herberg. We deden boodschapjes bij het lokale buurtwinkeltje en maakten een grote maaltijdsalade als avondmaaltijd.
En nu weer vroeg onder de wol en hopen dat ik morgen weer een beetje fitter ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten