Griepie, naar Galisteo: 19.6 km

Ik ben nog niet helemaal okay, ik houd hoofdpijn, heb nu ook keelpijn en mijn benen voelen zwaar. Normaal zou ik lekker een dagje in bed blijven liggen of op de bank hangen, maar ja, een pelgrim wil dóór. En met twee paracetamolletjes ging het ook wel, maar niet van harte. 

In het gat waar we sliepen was het barretje naast de herberg nog gesloten, oh gruwel, geen koffie en broodje en onderweg zouden we vandaag weer niets tegenkomen, ook geen winkeltje. 

Cecilia brouwde een ontbijtje van in water gewelde havermout met een suikerzakje dat we nog hadden en één bekertje nescafe van het laatste zakje. We aten het op het terrasje op. 

Een stille, rustige dag, alleen maar door de natuur. 

Het was vandaag best fris. Hoewel de afstand niet ver was, viel het me best zwaar. Ik weet niet waarom, maar ik heb veel meer last van mijn rugzak dan anders, hij móet af en toe even af. 

   Het stadje Galisteo is helemaal ommuurd

                   een luxe herberg

Na aankomst was ik door en door koud, na een warme douche kroop ik met al mijn kleren aan onder de wol om warm te worden, maar koorts heb ik denk ik niet. 

Eerst maar lekker slapen!