Ik merkte wel dat ik niet de tomeloze energie en het doorzettingsvermogen van gister had, dus toen we na een eerste uur dalen en horizontaal lopen gingen klimmen viel mijn tempo wel héél erg terug en moest ik regelmatig even stilstaan om kracht te verzamelen.
Suus regelde met de gids dat we het laatste stukje opgehaald zouden worden met een auto en dat gaf me vleugels! 18 km dalen en klimmen over de rotsige paden was mooi genoeg.
Het was erg warm vandaag, maar we omarmden de warmte en konden die goed verdragen, zeker als we op hoogte een heerlijk windje konden vangen.
Tea-time op een adembenemend plekje
We kwamen gister en vandaag helemaal geen toeristen tegen op de trail, die trouwens helemaal niet staat aangegeven. Als je zonder gids wilt lopen moet je GPS gebruiken.
Als je naar Jordanië wilt, moet je wel van stenen houden, het hele land bestaat uit steen en rotsen in allerlei kleuren en vormen, we genoten er weer van vandaag!
En je moet tegen vliegen kunnen, je zou het niet verwachten in de woestijn tussen louter steen en zand, maar dat zal ook wel met de hoeveelheid geiten-, kamelen- en ezelstront te maken hebben, want dat ligt overal. Bij de bedoeïenen lopen de schapen gewoon los over het erf en worden ze met keelgeluiden weggejaagd uit de open tenten.
We werden eind van de middag afgezet bij een tentenkamp en kregen er een eigen huisje met wanden van schapenwol, waar ook de bedoeïenententen van gemaakt zijn.
Het koepeltentje van de laatste twee nachten was weliswaar romantisch, maar met mijn stijve ledematen na al dat wandelen was dit wel comfortabeler. De tijd van op de grond kamperen is voor mij nu echt voorbij.
We waren samen met twee meiden uit Amman, de rest van de huisjes was leeg, dat zal nog met corona te maken hebben denk ik, want het is deze maanden nog hoogseizoen hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten