Wat een vreemde dag was dit!
Ik heb al eens laten vallen dat ik executeur testamentaire van de nalatenschap van onze ouders ben. Papa heeft me dat lang geleden gevraagd en ik heb toen in mijn onnozelheid gewoon ja gezegd, hoe moeilijk kan dat zijn, een bedrag door vier delen en uitbetalen?
Maar zo simpel is het niet, daar ben ik inmiddels wel achter gekomen! Ik heb te maken met de bewindvoerder, de notaris, de bank, de accountant, de belastingadviseur en ik ben weken bezig geweest informatie van de één te krijgen en aan de ander door te spelen.
Vandaag hadden we een afspraak op het accountantskantoor om de aangifte van erfbelasting, inkomstenbelasting van mama en vennootschapsbelasting van papa's BV te bespreken. Oudste broer Gerard was mee als mijn secundant.
Ik heb me de laatste dagen verdiept in de bankgegevens en de aangiftes met heen en weer schuivende getallen en bedragen, waarvan ik steeds minder snapte naarmate ik de materie beter begreep.
En ja, dat klinkt inderdaad verwarrend!
Toen we vanmorgen met een kop koffie in een imponerend kantoor achter een grote tafel werden geïnstalleerd en de belastingman van wal wilde steken, stelde ik eerst mijn vragen, waarna hij onzeker werd, de accountant er bij riep en uiteindelijk bleek dat er op twee belangrijke plekken met verkeerde bedragen was gerekend, zodat alledrie de aanslagen opnieuw moesten worden gemaakt!
Ik bleek toch iets van de reken-genen van papa te hebben meegekregen, hij verdiende de kost als accountant! Misschien had hij dat destijds al in me gezien 😉
Als ik een handtekening onder de aanslagen had gezet (er vanuit gaande dat die jongens écht wel weten wat ze doen en als ik al die onbegrijpelijke bedragen en kolommen niet was gaan uitvlooien) waren de aanslagen ten onrechte veel hoger (écht veel hoger) geweest.
Ik was er de rest van de dag helemaal beduusd van en werd thuis pas een beetje uitgesteld verontwaardigd dat de heren niet eens excuus hadden gemaakt voor hun geklungel.
Gerard prees me de hemel in en gaf 's middags hoog over me op bij de broers.
En dat vond ik best fijn, heb ik niet voor niks goed op zitten letten.
Ik zal blij zijn als het hele gedoe binnenkort tot een einde komt en ik geen verantwoording meer hoef te dragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten