Vandaag liepen we met het Genootschap de OV-stapper Oostvaardersplassen van Almere centrum naar de Oostvaardersplassen.
Vanuit Zegveld was het al een hele wereldreis om er te komen, want nadat ik de auto op het eindpunt had geparkeerd moest ik ook nog 25 minuten in de bus naar het beginpunt van de wandeling.
de dagpauwoog bleef in de kou rustig zitten
Toen moeder Lies in het dagelijks telefoon gesprekje gisteravond vroeg of daar wel iets te beleven zou zijn, vergat ze dat het 'nieuw' gebouwde Almere in de polder al uit de zeventiger jaren stamt. Er zijn inmiddels al hele bossen ontstaan!
Op deze plaatjes is te zien dat de bomen al een hele omvang hebben bereikt!
Maar de aanduiding 'Oerbos' was nu ook wel een beetje overdreven. Het was voornamelijk een wilgen- en populierenbos, snelle groeiers.
Vanuit Zegveld was het al een hele wereldreis om er te komen, want nadat ik de auto op het eindpunt had geparkeerd moest ik ook nog 25 minuten in de bus naar het beginpunt van de wandeling.
De pelgrim die de route had voorbereid woont in Almere en is weliswaar geen echte vogelaar maar wel een vogelliefhebster, we zagen op haar aanwijzingen baardmannetjes en de zeearend en hoorden de cetti zangers.
We lunchten in de luwte onder aan de dijk in het kletsnatte gras, zittend op plastic zakken en poncho's.
Zoals meestal als ik met een groep loop, loop ik meer te kletsen dan dat ik op de route en mijn omgeving let; het is wel een omgeving om nog eens terug te komen!
Een paar kilometer voor het eind van de route begon het te spetteren en arriveerden we bij het bezoekerscentrum waar we konden doorkletsten en een drankje namen.
Toen ik om vijf uur in de auto zat naar huis begon het serieus te regenen maar zat ík lekker droog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten