Mijn stamcellen zijn jarig! Het is vandaag 1 oktober, de dag dat ik vorig jaar mijn stamcellen kreeg.
Op de Facebooksite van transplantatie patiënten zie ik vaak taarten langskomen met één of meer kaarsjes als een nieuwe verjaardag, in hun nieuwe leven. Ik voel me niet alsof mijn leven daar opnieuw begonnen is, een mens is méér dan alleen zijn stamcellen. Maar het blijft natuurlijk wel een bijzondere dag om bij stil te staan en dankbaar te zijn.
Het is jammer dat je als ontvanger niet mag weten wie je donor was, het zou fijn zijn om die te kunnen bedanken. Het lijkt me andersom ook fijn als je hoort dat jouw stamcellen een ander herstel hebben kunnen geven.
Ik moest voor het bevolkingsonderzoek borstkanker naar Utrecht (de GGD zit tegenover Bakker Bart in Hoog Catherijne!) en ik voelde me in die mondaine omgeving met een overmaat aan aanbod alsof ik de kans kreeg om iedere denkbare wens te kunnen vervullen, als een klein meisje in Luilekkerland. Ik kocht een paar laarsjes, neusde rond in kledingwinkels en verbaasde me over het volgende label aan de kleding:
Vroeger wilde je écht geen kleding van kunstvezel en nú is het blijkbaar een aanbeveling als kleding gemaakt is met gebruik van recycled plastic!
Ik deed me tegoed aan een lekkere bak friet, wat kan een mens dáár toch van smullen!
Toen ik gister mijn pompoensoep serveerde en verse vijgen bij het fruitdessert gaf kreeg ik van een deelnemer aan de cursus een tip voor een pompoentaart met vijgen, pecannoten en Rocquefortkaas.
Vandaag hadden we een eter, zodat ik het recept op internet Googelde en deze quiche bakte; een plaatje toch? En... superlekker!
Ach zo blijf ik lekker bezig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten