Toen Anke en ik een reservering wilden doen voor de film the Father waren alle avondvoorstellingen al volgeboekt, zodat we vanmorgen om 11 uur op klaarlichte dag in de bioscoop zaten. Dan behoor je toch écht wel tot de groep van de bevoorrechten die de tijd aan zichzelf hebben. Ik denk dat ik sinds mijn studententijd niet meer overdag in een bioscoop heb gezeten, ik vond het toen ook al zo'n voorrecht.
Het thema dementie lijkt Anke en mij te achtervolgen, onze moeders overleden beide aan dementie en eerder zagen we samen al de film Still Alice, waarin de vroege dementie van een vrouw op middelbare leeftijd (moeder, echtgenote en hoogleraar taalkunde) wordt getoond met alle impact daarvan op haar werk en gezin.
In de film the Father spelen Olivia Colman en Anthony Hopkins de hoofdrollen. Het draait om de dementie van de vader, de struggle van de dochter als dochter en mantelzorger, die óók nog moet concurreren met haar afwezige (overleden) zusje, vaders lievelingetje.
Dezelfde scènes worden door wisselende acteurs gespeeld, waardoor je meegetrokken wordt in de verwarring en de angst van de man en de wanhoop van de dochter.
Het spel van de acteurs was prachtig!
We bleven verbijsterd en aangeslagen achter en liepen een beetje verwezen de stralend lichte dag weer in.
Je kunt in de kranten, boeken, films, televisie programma's en tijdschriften niet meer om de dementie heen.
Er is vorige week ook een nieuwe, achtdelige serie op de NPO gestart over een moeder (Loes Luca) die Alzheimer krijgt en de impact die dat heeft op het leven van haar dochter: Maud en Babs.
Ik las vorige week dat één op de drie(!) vrouwen dement wordt, bij mannen liggen de getallen wat lager. Ik zie in mijn omgeving ook veel mensen die er mee te maken hebben (gehad).
Na afloop fietste ik naar het hospice om soep te maken. Ik arriveerde net op het moment dat er een uitgeleide was van een man van mijn leeftijd die een jongvolwassene dochter achterlaat.
Wat een verdriet.
Morgen ga ik maar eens mijn armen uit de mouwen steken en het schapenhok uitmesten en uitgebloeid spul wegsnijden in de tuin.
Even alle treurigheid van dood en ziekte van me afschudden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten