Na de recente uitvaart van mama was ik vandaag aanwezig bij de begrafenis van een buurman die plotseling aan een hartstilstand overleed. Hij had hetzelfde geboortejaar als Marcel.
Mama's overlijden was lang verwacht en een logisch eindpunt na een mooi leven en een lang proces van achteruitgang.
De buurman was veehouder en werkte tot een paar uur voor zijn plotselinge overlijden nog met zijn zoon in de stal bij zijn koeien en het is daardoor nog niet te bevatten voor zijn vrouw en twee volwassen jongens.
Wat een groot verschil maakt dat voor het afscheid, voor de familie die achterblijft.
Als buren waren wij met familie en andere buren om hem heen uitgenodigd voor de uitvaart die in de Hervormde kerk hier in Zegveld was.
De woorden die de predikant sprak in zijn gebeden en in de preek waren vooral gericht op zijn vrouw en zijn zoons met woorden van troost en liefde; zijn oudste zoon sprak mooi over zijn vader en schetste hem treffend zoals hij was.
In de dienst werden psalmen (o.a. de Heer is mijn herder) gezongen en een stuk evangelie gepredikt, ik voelde hoe troostend het christelijk geloof kan zijn voor hen die zich door God gezien voelen, als door een vader die zich over hen ontfermt én met het geloof in de wederopstanding.
's Middags verdiepte ik me in de zakelijke nasleep na mama's overlijden. Ik ben executeur en heb inmiddels drie mappen aangelegd na overleg met de bewindvoerder, de bank, de notaris en de accountant. Geleidelijk krijg ik steeds meer inzicht in de materie, wat een woud van regels.
Vrijdag heb ik met oudste broer Gerard een afspraak bij de notaris.
Wat een vreemde dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten