Linschoten

Mijn eerste kennismaking met Linschoten is van eind negentiger jaren, toen ik in het Hoofdpoort ziekenhuis is Woerden kwam werken. Collega Harmjo had daar 'bij de boer' een stacaravan waar ik gebruik van mocht maken tijdens mijn diensten. We woonden toen nog in Haarlem, té ver weg om snel in huis te kunnen komen als dat nodig was. 

Er stonden nóg een aantal huisjes bij boer Willem in 'de Kleine Boomgaard'. Willem was een bejaarde vrijgezelle boer, die al zijn leven lang op de boerderij woonde. Hij hield nog schapen en een stel koeien en had nog een oude hooiberg. Als ik weekenddienst had, kwam Marcel met de kinderen en was het er druk en gezellig. Spelen in de hooiberg, mee op de trekker, leblammetjes voeren, hooi uit de hooiberg in de kar gooien.

Goede tijden! 

Tegenwoordig doe ik zaterdags (óók in Linschoten) in de vroege ochtend Qi Gong oefeningen in een prachtige bostuin in de open lucht. 

En vandaag had ik me ingeschreven voor een 'yogales in de kas' aan de Lange Linschoten.

De Proeftuin is een biologische moestuin in een boomgaard, waar ook andere activiteiten georganiseerd worden zoals yogalessen.

Het fietstochtje erheen was al práchtig: opschietend riet langs het water, met in de berm fluitekruid, boterbloem en paarse smeerwortel. 

De kas ligt verborgen in de boomgaard en doemt op op een open plek

En hier in de kas hadden we de les; ik durfde pas ná de les een foto te maken en toen was alles al opgeruimd, zodat ik de sfeer niet kon vastleggen.Voor iedereen was er een zacht dekentje als onderlegger met daarop een yoga matje, een zit- en een rolkussen, allemaal in zachte tinten. 

Door de geopende deuren hoorde ik de vogels fluiten en af en toe voelde ik een zacht briesje wind. De zon scheen door het glazen dak en gaf een heerlijke warmte. Bij de verkoop van een huis zeggen ze altijd: lokatie, lokatie, lokatie, maar dat gaat ook op voor de ervaring bij een yogales.

Ik fietste ná afloop helemaal mild en tevreden gestemd met een smile op mijn gezicht terug naar Woerden, en kwam onderweg kerkgangers tegemoet, die zich vredig voelden na het indrinken van Gods Woord.

De middag besteedde ik aan het shoppen van een feestelijke outfit voor de bruiloft van Wouter en Charlotte. Had ik al verteld dat mijn crèmekleurige broek met top door Hannah werd afgekeurd? Bespottelijk dat ik zélf niet had bedacht dat dat niet mag op een bruiloft, niet in de kleur van de bruidsjurk, die daardoor minder zou stralen! Kan je nagaan hoe vaak ik een bruiloft heb meegemaakt! 

Het ergste van kleding kopen is de paskamer, met name de spiegel in de paskamer, waarin je de meest onaantrekkelijke versie bent van jezelf! En, spoiler alert, ga nooit op zwarte gympen met sokken een feestjurk kopen! Dat maakt het nog véél erger!

En dit is het geworden met open schoenen (en check die feestelijke oorbellen)

Volgens mij past het wel bij de dresscode 'zomers chic'

Ik ben ruim op tijd, want ze trouwen pas 20 juli! Maar, het kan maar vast gedaan zijn!