Zandvoort, 14.3 km

Ik wil jullie de prachtige plaatjes laten zien van de ballonvaart die wij niet hebben kunnen maken bij Luxor. Onze twee tafelvrienden Ronnie en Raymond hadden een ander vakantieschema hadden, deden dat wel en stuurden ons deze foto's. Magisch toch? 

Ik had vandaag een wandelafspraak met Cecilia om door de duinen en naar zee te lopen bij Zandvoort. 

Tot donderdag smeerden Hannah en ik nog zonnebrand op ons gezicht, maar nu had ik handschoenen, muts en sjaal mee!

Er was storm aan zee voorspeld en bij vertrek uit Woerden hóósde het. Kort overleg leidde, na raadpleging van Buienradar, toch tot een Go! en dat bleek een goede keuze, want het werd fantastisch wandelweer. Niet koud, niet nat, wél onstuimig. 

We ontmoettend elkaar bij Dune, een restaurantje bij de ingang van de Amsterdamse Waterleidingduinen. Na een kop koffie liepen we de duinen in. Dat geeft me altijd nostalgische gevoelens aan vroeger, zondagse wandelingen met papa en mama. 

We zagen (en hóórden!) burlende herten, die trots overeind staand, met hun mooie geweien omhoog, hun gebied bewaakten. Práchtig!

Ik hoefde nergens op te letten en alleen maar te volgen, want Cecilia beheerde de plattegrond en zette een zwerftocht door de duinen naar het strand uit. 

We zagen onderweg héle grote paddestoelen en rare zwammen, daar is het nu natuurlijk echt de tijd voor 

Er stond een straffe westenwind, toen we de duinovergang beklommen, werden we keihard teruggeblazen! We moesten ons er met kracht tegenin werken. 

Ik was blij met mijn muts en haarband, die de grootste herrie uit mijn oren hielden, ook mijn winterjas deed voor het eerst weer dienst dit seizoen. 

De zee had flinke schuimkoppen en kwam tot dicht op het duin, er was maar een smalle strook strand over. De meeste strandtenten waren al afgebroken, er stond nog een trekker die een extra wal zand had gemaakt ter bescherming van de locaties.

Een panoramafoto van de overgang tussen zee en duin, links de zee, rechts het duin

We zwierven weer terug naar onze startplek, dronken er koffie op het terras! 

Gelukkig hebben we ons niet door de regen van vanmorgen laten weerhouden!

En nu voldaan weer thuis, gordijnen dicht en kaarsjes aan met een maaltje riboletta (een dikke, italiaanse comfort/troostsoep) in de magnetron. Heerlijk herfst!