Regen

Als je kinderen hebt (gehad), dan ben je ermee op zwemles geweest en herinner je je de grootste ergernis: kleertjes aantrekken over dat nog klamme lijfje! Zo voelt dat hier áltíjd als je je kleren aantrekt, op ieder moment van de dag. Vooral het aandoen van een hemdje of strakker T-shirt is een worsteling, dat blijft dan steken in je nek boven je schouders, zodat je acrobatische toeren uit moet halen om de opgerolde achterkant over je klamme rug naar beneden te trekken. Een T-shirt met lange mouwen ('s avonds tegen de muggen) is hélémáál een crime. 

Deze dagen is de regenkans hier 100%, maar tja, het is regentijd. Het regent niet voortdurend, maar wel regelmatig en als het níet regent, is de luchtvochtigheid zó hoog, dat alle textiel in huis wat klammig is.

In de bekleding van de zittingen van de stoelen zat 'het weer'. Gister heeft Maarten ze met een restant van de stof van de studentenbanken opnieuw bekleed. Netjes hè, voor zo lang als het duurt.

Kleding in de kast (en in mijn koffer) gaat binnen de kortste keren muf ruiken als het gestapeld is. Ze hangen hier dus zoveel mogelijk op hangertjes in een open kast, zodat er nog wat lucht bij kan komen. 

Als het 's nachts flink heeft geregend, dan staat het water in de rivier té hoog voor de jongens om met droge voeten over de stapstenen aan de andere kant te komen. Maarten en Hanneke waden dan als heilige Christoffels met een kind op de rug (en ieder een hond aan de lijn!) naar de overkant.

Helaas had ik vanmorgen mijn cameraatje niet bij me om dat vast te leggen. 

Maar de grootste gruwel vind ik de was. Ik maak me er drukker over dan zij, ze hebben zich daar al lang bij neergelegd. Als de zon schijnt, is de was binnen een uur droog, maar in de regenperiodes kan het dágen duren, vóórdat de boel droog is geworden onder een afdakje. En dan is de wasmand al láng weer vol.

In Nederland zeuren we al als het een paar dagen nat is buiten.