Hoge Veluwe, 11.5 km

Verder zoekend naar natuurbegraafplaatsen kwam ik op de site van Natuurwens terecht en zag ik dat het bij hen mogelijk is je urn te laten begraven in natuurgebieden, waaronder ook de Hoge Veluwe, een natuurgebied waar papa en mama met regelmaat kwamen. Ze hadden er een jaarkaart, aten er vaak een pannekoek, sleepten er de kleinkinderen bij logeerpartijtjes in Oosterbeek mee naar toe (succes verzekerd bij de opgezette dieren in het Museonder) en ze vierden er met familie en vrienden meerdere jubilea in restaurant de Koperen Kop.

Suus vergezelde me vandaag om er eens te kijken en de sfeer te proeven in de vier gebieden waarin plekken worden uitgegeven voor dit doel. Ze bleken allevier een eigen karakter te hebben. 

We liepen eerst door gebied 'De Kronkelweg' ,de begrenzing van dit gebied werd aan de linkerkant gevormd door LAW het Trekvogelpad, zodat we er helemaal langs konden wandelen. Een stuk oud bos met voornamelijk naaldbomen, heuveltjes, kronkelende paden, grenzend aan een open gebied. Ik vind de sfeer in dennenbossen in de Ardennen altijd onaangenaam: donker, weinig bodembegroeiing, kale stammen en een beetje spookachtig. Misschien omdat het veelal productiebossen zijn? Alle bomen gelijk, dicht open, onnatuurlijk regelmatig aangeplant? Dit was opener, groener en speelser en écht Veluwe.

De andere drie gebieden bevielen me veel minder, dus die worden het niet. Ik vind het mooi om op een plek terecht te komen die écht in de natuur ligt, waar mensen langs wandelen, zonder de uitstraling van een begraafplaats, geen eenzame plek. 

Het voelde nog fijner dan de natuurbegraafplaats die ik pas bezocht.

Het uitzoeken van een begraafplaats klinkt als een naar een trieste bezigheid, maar dat voelde helemaal niet zo. Het zou natuurlijk heel anders zijn geweest op het moment waarop er een naderend einde zou zijn. Ik vind het fijn mijn zaakjes te hebben geregeld. 

Zo ben ik deze week ook bij de notaris geweest voor een nieuw testament en een levenstestament. 

Al met al wandelden we 11.5 km over de Hoge Veluwe, we passeerden het Jachtslot in een parkachtig gebied vol bloeiende rododendrons en met een grote plas vol waterlelies.

Steeds een stapje verder in mijn nieuwe, eigen leven.