Ik weet nog goed hoe het voelde toen ik mijn eerste salaris als medisch analiste kreeg, halverwege de jaren 70, voordat ik aan mijn studie Geneeskunde begon. Opeens was ik een zelfstandig individu, met een eigen girorekening. Ik kocht van mijn eerste salaris een radiocassetterecorder van Philips en de tweede maand een dekbed (dat was toen nog een nieuwigheid, die kwam je alleen tegen bij een hotelovernachting in Duitsland, onderweg op kampeervakantie met papa en mama).
Al snel leverde ik die zelfstandigheid weer gedeeltelijk in toen ik ging studeren en deels door ouders werd onderhouden.
En toen rolde ik het leven van Marcel binnen, trouwden we en ging alles financieel samsam.
Inmiddels zijn we gescheiden en zijn de pensioenen, AOW's en spaarcentjes verdeeld, de en/of rekening is opgezegd en we deden zondag de laatste gezamenlijke Belastingaangifte.
Sinds dit weekend ga ik als vrije vrouw met eigen bankrekening (nog steeds die eerste!) verder in mijn uppie en dat geeft me net als vroeger een trots gevoel van zelfstandigheid en onafhankelijkheid.
Om het moment te markeren kocht ik een bos bloemen voor mezelf.....
...... en vanmorgen een taartje! 
Mijn lievelingsbloeier, het fluitekruid, staat al in bloei langs de Hollandse Kade
Wat hadden we een wonderlijk mooi weekend volop zon en met de groenexplosie van het voorjaar. Ik liep met Marcel als vanouds 'een Haeckje'.
En gister reden we naar oom Jan in het zorgcomplex in Bergen op Zoom. Hij is net 93 jaar oud geworden en heeft het laatste jaar veel van zijn zelfstandigheid verloren, dus het was héél fijn om te zien dat hij nog steeds zijn dwarsfluit kan bespelen.
En wat ons betreft: nu alleen het huis nog! Maar dát proces is in gang gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten