Ik werd vanmorgen wakker met een knorrende maag na de schrale avondmaaltijd gister. Er was ons een pelgrimszegen in het vooruitzicht gesteld vóór het ontbijt, maar.... toen de hospitalera ons clubje pelgrims de weg wees naar het kapelletje waar dat ging gebeuren, leidde ze ons over een glibberig pad, dat steil naar beneden liep! Bij iedere stap die ik de berg af maakte, me schrap zettend om niet uit te glijden, bedacht ik al dat we al die stappen óók weer naar boven zouden moeten maken.
De dienst begon met een kwartier zwijgen. In de stilte hoorden we de vogels buiten zingen en de zon scheen Godstralen naar binnen door het raam boven het altaar; in het licht zag ik de stofjes dansen. Van de dienst (die drie kwartier bleek te duren!) begrepen we niet veel, maar die zegen (en een stempel), die hebben we in the pocket!
Toen nog terug klimmen naar de herberg, ontbijten, in het dorp een broodje en een camembert kopen voor onderweg én bij een restaurant nog een échte kop koffie drinken (die van de hospitalera was té erg). En zo gingen we pas om 10 uur in de benen.
We liepen al snel het stadje uit en kwamen in het frisse groen. Het landschap is heuvelachtig
Het was pittig koud, onder de 10 graden met een ijzig windje. ik droeg vier laagjes kleding over elkaar en was blij met mijn colletje, mijn sjaal en zelfs mijn handschoenen! Maar geen klagen, het was helder, nu en dan zonnig én droog.
Het werd een lange dagetappe, mede door de wandeling naar het kapelletje. Alles boven de 20 km is eigenlijk te veel voor ons, maar het gebied hier is nu eenmaal niet ruim voorzien van overnachtingsmogelijkheden.
We arriveerden om half vijf bij onze B&B door een onhartelijke dame, die ons pas na enig aandringen voorzag van lakens (heeft u geen slaapzak?) en handdoeken (heeft u die zelf niet dan?).
Maar na een warme douche aan het eind van zo'n lange dag is deze pelgrim al weer dik tevreden.
Kijken wat ze ons straks te eten voor gaat zetten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten