Dag 5 naar Domecy sur Cure: 21,6 km

Het gesnurk van de mannen was door de dunne scheidingswand van de kamers duidelijk te horen, maar het deerde me niet, want ik lag in een heerlijk bedje met twee warme dekens. 

We aten een ontbijtje in het nabij gelegen café. Cecilia kreeg de wandelkriebels en vertrok, terwijl ik nog een tweede kop koffie dronk en zo liepen we de ochtend alleen en kwamen elkaar pas na een paar uur weer tegen. 

Velden vol daslook of Ail des ours, zoals het hier heet (hoewel ik niet weet wat doe beren er meer te maken hebben). Het hele bos rook ernaar. 

De route liep door het bos, door meer open veld en langs riviertjes

Aan het eind van de middag kwamen we aan in een gehucht, waar we een eigen huisje kregen met een houtkacheltje en vier bedden in een ruimte, die er uit zag als het huisje van Sneeuwwitje en de zeven dwergen.

Voor vanavond staan er instant maaltijden klaar om op te warmen in de magnetron en wat drankjes in de koelkast, de badkamer is onverwarmd (en héél erg koud), de WiFi werkt niet, maar in het namiddag zonnetje bij de kachel is het goed te doen. .