zaterdag 24 februari 2024

Duncan Laurence

Vandaf het eerste moment dat ik Duncan Laurence zag en hoorde was ik gecharmeerd van hem. Vijf jaar geleden kwam hij vol in de schijnwerpers te staan toen hij het Songfestival won. Als radioluisteraar hoorde ik in de afgelopen jaren mooie nummers voorbij komen en uit de socials begreep ik dat het hem voor de wind ging in zijn carrière als artiest en privé, hij trouwde deze zomer.

En een poosje terug zag ik op Facebook (wéér dat Facebook) dat hij op tournee is en ook een optreden zou hebben in Tivoli Vredenburg. Hannah is een enorme Songfestival-fan en vond het énig om met me mee te gaan. 

Ik heb in mijn leven slechts een handjevol pop-optredens bezocht. 
De eerste als jonge tiener samen met vriendin Mildred. We werden door een bezorgde vader, die het best spannend vond om die twee jonge meiden dat achter te laten, naar een optreden van 'les Poppys' in de Oude Rai in Amsterdam gebracht. Voor een zaal vol hysterische meisjes zongen zij de liedjes die we allemaal kenden. Ik was zó fanatiek dat ik via mijn Franse penvriendin (die had je in die tijd) de songteksten probeerde te achterhalen, want ik verstond en begreep lang niet alles. 


Toen onze kinderen tieners waren zijn we met het hele gezin naar een optreden van Anouk in Ahoy geweest, daar was ik toen fan van en de kinderen vonden het geloof ik ook wel leuk (of gingen ze mee om mij dat plezier te gunnen? 🤔)

En een derde bezoek was na de eerste versie van Idols, toen de tien finalisten een concert gaven en ik met de meisjes en Wouter (toen nog een Wouterje) op de tribune van Ahoy zat. Wouter met een Jamai-bril en de meiden met Dewi-dreads. Jammer dat ik díe foto niet voorhanden heb. 


Wel een lange intro naar dit concert boven in Tivoli Vredenburg met een sta-plek in de Pandora-zaal.
Wat was dat een geweldige ervaring! En wat was het goed! Wat een stemgeluid! De band, zijn stem, de lichteffecten, de sfeer in de zaal, het was een complete ervaring. Zó veel meer dan muziek luisteren op Spotify!

Ik hoorde Hannah enthousiast mee blèren en ik stond tot mijn eigen verbazing mee te swingen met een biertje in mijn hand. 

Weer eens wat anders dan Bach en Beethoven! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten