Nou, ze is er hoor! En het ziet er nét zo uit als ik verwachtte: woest, buiten de stad leeg, zonder bebouwing, wáár je ook kijkt grijs-zwart vulkanisch gesteente, een eindje verderop bergen en dan verwacht ik de komende dagen geisers en watervallen.
Toen ik boekte had ik midwinter wel op een winters landschap gerekend met ijs en sneeuw, maar dat is helaas hélémáál niet zo: het is hier warmer dan in Nederland, 8 graden en bewolkt!
Ik bleek in het vliegtuig naast onze reisleidster te zitten, die mijn hoop op het noorderlicht al in de eerste minuten volledig de grond in boorde, wánt, veel te veel bewolking de komende dagen!
We zijn met een groep van 25 personen en worden de komende dagen per bus rondgereden. Onze gids vertelde onderweg al wat bijzonderheden:
- Het waait hier altijd (en dat zal de enige overlap zijn met Curaçao, want déze wind is niet aangenaam warm)
- Er zijn hier amper koeien, want er is nauwelijks gras, die houden ze met name voor de zuivelproductie.
- De schapen zijn met de Vikingen vanuit Noorwegen hierheen gebracht, voor de wol en tegenwoordig vooral voor het vlees.
- Het oerbos is verdwenen door kap voor de bouw en om te verbranden, er zijn hier tegenwoordig alleen struiken, geen hoge bomen.
- Als delicatessen staan hier schapentestikels en gefermenteerde haai op de kaart. Zoon Wouter zou dat als nieuwsgierige kok vast wel bestellen, maar ik ben minder avontuurlijk ingesteld!
We werden van het vliegveld rechtstreeks naar het eerste event gereden: de Sky-lagoon. Ik had ter voorbereiding gister geGoogeld en las zó verdacht veel lovende recensies, dat ik aannam dat ze verzonnen waren, maar het was echt GEWELDIG!
Aan de rand van de oceaan was een lagune gebouwd van rotspartijen met een bassinrand die het van de oceaan afschermde. Het water wordt geothermisch verwarmd, vanuit de aarde.
Je zwom eerst door mysterieus verlichte rotsen in warm, naar zwavel stinkend water onder de blote, donkere hemel door de lagune naar de rand van het bassin. Boven water stond een koude wind, de stoom kwam van het water, het was sprookjesachtig mooi.
De volgende fase van het 'Zevenstappen ritueel' leidde naar een ijskoud dompelbad, nog nét geen ijsklontjes zoals bij de Iceman, maar behoorlijk heftig.
Toen de sauna in, daar ben ik normaal gesproken te preuts voor, maar hier mocht dat gewoon in badpak. Ik nam een yogahouding aan en deed ademhalingsoefeningen met uitzicht op de oceaan door de glaswand, hoe magisch is dát!
Vervolgens kregen we een bakje mineraal zout uitgereikt, waar we onze huid mee konden inwrijven om vervolgens in een stoombad plaats te nemen, waar de mist zó dicht was, dat het even duurde voor ik doorhad waar ik kon gaan zitten. Nadien een weldadig warme douche en terug de lagoon in, waar ik een half uur met mijn armen hangend op de bassinrand luisterde naar het geklots van de golven, genietend van het warme water met zicht op het donkere water en de lichtjes van Reykjavik in de verte.
Ik zag héél wat mensen die met hun blijkbaar waterbestendige telefoons ronddobberden en magisch mooie foto's maakten. Helaas kan ik geen mooie plaatjes tonen, jullie moeten het doen met wat van internet gestolen waar.
We checkten in bij een prima hotel aan de rand van het centrum en ik zit nu in een gezellig drukke foodhall, bestelde een biertje bij het eten en betaalde met mijn pinpas, zodat ik geen idee heb hoe duur het hier is (en misschien kan ik dat beter zou houden)
Straks lekker slapen, morgen verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten