zondag 7 januari 2024

Afscheid

Vandaag was een dag van afscheid nemen. Eerst van de Costaricanen, dat is na zes en een half jaar inmiddels routine, maar het blíjft lastig. 


Gister waren ze nog een dagje in Zegveld en vanmorgen werden ze weer uitgezwaaid op Schiphol. We hebben inmiddels een heel stel van dit soort plaatjes, waarbij Luuk de eerste keren nog in een draagzak zat.

En dan de kerstboom, ik kán er dit jaar maar geen afscheid van nemen. Ik kocht hem net na 5 december, dus ik heb hem al een maand in huis! Zodra ik de kamer in kom doe ik de lampjes aan en 's avonds brand ik de kaarsjes bij de kerststal. Andere jaren was ik blij als de hele zooi weer weg was, dat komt vast doordat ik voortdurend bezig ben met onze fotoboeken, dat versterkt het gevoel van nostalgie. 

Dit soort plaatjes krijg ik al weken onder ogen bij het digitaliseren van de foto's uit ons huwelijk. Naast plaatjes van natuur en eeuwigdurende verbouwingen zijn dat voornamelijk kinderfoto's. Hoe vaak moet ik niet geroepen hebben: 'Jongens, ga even bij elkaar staan'.

Ik kan er geen genoeg van krijgen en ik zit nu pas in 2000, nog 23 jaar te gaan! Héérlijk! Ik kan het aanraden, haal die boeken of dozen met foto's weer eens te voorschijn! 

Maar morgen gaat de kerstboel de deur uit en wordt het inpakken voor het eerste reisavontuur van dit jaar. Ik ga dinsdag voor een korte groepsrondreis naar IJsland in de hoop dat ik er het noorderlicht ga zien. De kans daarop is in de wintermaanden het grootst al is de weersverwachting knudde. 

Ik had me helemaal ingesteld op sneeuw en ijzige kou in hartje winter, maar ik geloof dat ik voornamelijk regenkleding nodig heb. 
We gaan het zien! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten