Vanmorgen waren mijn schoenen en mijn sokken nog heel nat en koud en ja, dan moet je tóch wat verzinnen.
Ik stroopte mijn sokken één voor één om de föhn en liet hem er hete lucht in blazen, kijk hoe dat er uitzag! Het lijkt wel een onderbeenprothese.
Toen dat succesvol bleek heb ik zo ook mijn schoenen gedroogd. De volgende gast die de föhn gebruikt, kan dat maar beter niet weten!
We zochten een landelijke aanlooproute van ons overnachtingsverblijf naar de track van vandaag, dat bleek een bizar steile helling te zijn, die we tóch maar genomen hebben.
De route van vandaag was práchtig en liep voor het overgrote deel door de bossen over soms nauwelijks begaanbare paden, kijk maar! Met name de grijpgrage stengels van de braam probeerden het dunne plastic van mijn poncho aan stukken te trekken en liet bloedende schrammen op armen en benen achter.
In deze tijd van het jaar zien we eikels, tamme kastanjes, olijven, paddestoelen en bruin blad op de grond liggen, maar alle bloemen zijn inmiddels uitgebloeid op deze schattige kleine cyclaampjes na. Soms een hele massa bijeen.
We komen onderweg helemaal geen wandelaars tegen en trekken heel wat bekijks als we een dorpje passeren. Mensen vragen ons waar we heen gaan en waar we vandaan komen, zodra ze horen dat we onderweg zijn van Firenze naar Pisa kijken ze ons ongelovig aan en roepen (bewonderend?) "Mama Mia!!! A piedi? Veramente?"
Vandaag was het nu en dan even nat, maar we zijn nu al zó getraind, dat we in een wip ons regentenue aan en uit kunnen doen. De zon liet zich helemaal niet zien.
Kort na het inchecken in de B&B barstte het onweer los en blééf het hozen, terwijl wij heerlijk warm gedoucht met droge kleren én droge sokken binnen zaten.
Er zijn hier een aantal warme radiatoren om de natte spullen en een wasje te drogen.
En morgen? Dan regenen we wéér nat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten