In de Volkskrant Magazine las ik, dat de tijd van 'Less is More' en opruimgoeroe Marie Kondo (inmiddels zelf moeder met een huis vol rotzooi) voorbij is en er een nieuwe stijl geboren is: Cluttercore.
Dochter Hannah en vriend Harmen lopen blijkbaar vooruit op deze trend, want zij beheersen het etaleren van spulletjes en planten als geen ander!
Voor mij blijft het oude adagium van 'Less is More' voorlopig nog bestaan.
Na 44 jaar van het naar binnen slepen van bouwmaterialen, wiegjes, kinderwagens, kratten vol speelgoed, kinderfietsen in alle maten, antieke meubeltjes, oude spulletjes, leuke spulletjes, zelf gehakte beelden en verzin het maar, vond ik het heerlijk om in mijn nieuwe huis ruimte en overzicht te houden.
Het is voor veel ouderen een opgave om bij het vertrek naar een kleinere woning afscheid te nemen van hun spullen. Ik had daar verrassend weinig moeite mee, maar dat komt ook, omdat het een nieuw begin markeerde.
Één van de weinige zaken waar ik pijn van in mijn hart heb, is de antieke mahoniehouten kaptafel, die ik rond 1980 als eerste eigen antieke meubelstuk van mijn gespaarde centjes kocht en die steeds weer meeverhuisde van slaapkamer naar slaapkamer. Ik vind hem nog steeds práchtig, maar hij past niet meer in mijn nieuwe leven.
Ik gun hem een plaats bij iemand die hem de komende jaren kan bewonderen.
Dus, als je je aangesproken voelt: laat het me weten!
En dan als toegift deze foto, waar Hannah, Suzanne en Harmen staan te shinen bij de première van Pretty Woman in het Beatrix theater!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten