Op een gegeven moment ontstond er verwarring over de route, die werd onduidelijk aangegeven door de gele pijlen en klopte niet met onze digitale track. Toen we al dolende aan onze route vast wilden houden en door het veld liepen, werden we door een man op een quad naar de goede weg geleid. De route was blijkbaar gewijzigd na de aanleg van een nieuwe snelweg.
Het enige barretje onderweg op deze lange route bleek gesloten of misschien wel opgeheven, zo doods zag het er uit.
We hadden bedacht dat we daar onze flessen zouden kunnen bijvullen, nee dus! Gelukkig kwamen we onderweg wel een openbare fontein tegen.
We hielden een heerlijke lunchpauze onder een groepje bomen in het hoge gras, eindelijk even schaduw!
De tocht werd door het dolen nóg langer dan verwacht, dat hebben we dan toch maar weer even gedaan!
Ook vandaag bleek ik een leuk onderkomen te hebben geboekt in een groot mooi gerestaureerd huis met een charmante binnenplaats. We hebben een eigen kamer met badkamer en er is een keuken, zodat we straks zelf aan de kook gaan: spaghetti a la Putanesca met olijven en ansjovis.
Nu zit ik in mijn uppie op een leeg terras van de enige (ongezellige) bar vol mannen mijn biertje te drinken, terwijl Cecilia voorbereidingen treft vit de maaltijd.
Morgen wéér zo'n lang eind!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten