Pas nadat ik even snel, snel, tussen de bedrijven door het laatste plekje(!) geboekt had, las ik goed en wel waar ik heen zou gaan. Geen 'gewone' Mattheus Passion (dat was ook al wel duidelijk, daar is het zaaltje in het Klooster veel te klein voor), maar een volgens de toelichting 'gedurfde en verfrissende' bewerking.
De onlangs overleden Jan Roth stond in het jaar van zijn overlijden regelmatig in de belangstelling. Ik hoorde toen pas voor het eerst de term 'hertaling', anders dan een één op één vertaling paste hij de Nederlandse tekst naar eigen inzicht aan, zoiets. Hij deed dat met liedjes.
In deze toneelversie van de Mattheus Passie heeft hij het verhaal van de evangelist hertaald, je moet maar durven, want wie kan er over Bach heen? Mijn nieuwsgierigheid was na het lezen van deze informatie gewekt.
In de voorstelling was Noraly Beyer de verteller.
Er werd gezongen door twee solisten, de muziek werd gespeeld door een eigenaardig kwartet van musici met een contrabas, een accordeon, een sopraansax(?) en een viool met daarnaast nog een piano.
Ik herkende in de moderne, beetje jazzy bewerking weinig van de vertrouwde muziek. Omdat er geen koor was, werd het publiek uitgenodigd de koralen mee te zingen, hier was de melodie makkelijker te herkennen.
Het zal een heel project geweest zijn, de hertaling en de muzikale arrangement bewerking en ik heb bewondering voor de durf en de creativiteit, maar aan mij was het niet echt besteed.
Ik hoor toch vele malen liever de vertrouwde uitvoering met een Duitse tekst op schoot.
De muziek en de overweldigende massaliteit van het koor valt niet te overtreffen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten