Ik was het voorjaar al begonnen met een pot violen op tafel en een bak hyacinten op mijn plantenstellage. Eerder had ik de potten met vaste planten al teruggeknipt en de vlonder gepoetst.
Opeens zag ik dat de tijd gekomen was om het wind-/zichtscherm aan te pakken. Ik nam het over van de vorige bewoners, maar ik ergerde me al langer aan de twee soorten materiaal in verschillend ruitpatroon én aan die lelijke nep-klimop die er aan vast zit.
Ik kocht bij Praxis een rol loodzware bamboestokken die, toen ik ze met enorme krachtsinspanning eerst in de auto en toen bij mij naar boven had gesleept te groot bleken. Toen weer helemaal terug naar de winkel waar mijn oog viel op een soortgelijke constructie van wilgentakken. (Met een beetje mazzel loopt ie nog uit ook, dat is me al eens gebeurd met een wasmand van wilgentenen, daar kwamen blaadjes aan!)
Ik sloopte de hele constructie en toen ik de mat aan het balkon vast wilde maken met de aangeschafte tiewraps, bleken deze nét wat te klein. Ik vertikte het om voor een dérde keer naar de Praxis te rijden. Met engelengeduld lukte het uiteindelijk de boel vast te zetten.
Ik potte een nieuwe hortensia in verse aarde en zag dat bij doodgewaande plantjes de eerste groene blaadjes ontspruiten, zodat ik de eerste gietronde van het seizoen maakte.
En nu zit ik op de bank tevreden over de verrichte arbeid van mijn biertje te genieten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten