De bril

Opeens was ik dat saaie hoofd weer eens zat. Na een periode met haaruitval is mijn haar dun geworden, alle kleur is er uit, de post-chemokrul is nu verdwenen, mijn oogleden zakken nóg verder over mijn ogen en dat geeft samen een saai, kleurloos plaatje en zo vóel ik me niet. Ik was al bijna zover dat ik mijn haar weer kort wilde laten knippen of er tóch weer een kleurtje in te doen, terwijl ik dat eigenlijk niet meer wil. 

Pas had één van de zorgvrijwilligers in het hospice een nieuwe bril, die haar een heel ander andere uitstraling gaf, was ik óm en dacht ik een oplossing voor mijn saaie looks te hebben. 

En zo zat ik laatst bij de opticien (zo'n échte, lees dure) die me als eerste montuur dit exemplaar opzette, waar hij zelf erg enthousiast over was, alle andere daarna waren inderdaad minder. Ik durfde niet door te pakken en kwam later nog eens terug met Geertje voor advies. Ze gaf me het laatste zetje om te kiezen voor het gedurfde montuur. 

Ik had me voorgenomen níet voor een 'Carry Slee'-bril te kiezen, daar versta ik een opvallende bril onder met de uitstraling van 'gek mens ben ik hè?' 

En kijk nu wat ik gedaan heb! 

En gister was ie klaar. Kom maar op met je commentaar! Ik kan het hebben!