De fiets

Hoe is het mogelijk! Juist op de dag dat ik mijn elektrische fiets op zou gaan halen, stormde het! Op mijn balkon had de wind de eerste plantjes van hun rek afgeblazen en toen ik buiten kwam, wapperden mijn haren in de wind. 

Dé dag om mijn nieuwe fiets uit te testen! 

Ik liep door het onstuimige weer naar de fietsenwinkel, waar mijn Sparta al een week glimmend op me stond te wachten, compleet uitgerust met degelijke fietstassen. Ik heb bij de keuze het gewicht van de fiets laten meewegen, maar zo'n fiets is mét accu echt een heel stuk zwaarder dan een gewone fiets! 

Ik had nog een uurtje voor mijn dienst in het hospice begon en fietste als proefrit naar Zegveld. In de lange polderweg zit een knik, zodat ik de wind van links, van rechts, van voor én van achter heb gehad. 

Vóór de wind ging ik zónder ondersteuning ruim 20 km per uur, mét de wind vol tegen lukte dat óók, maar dan met de inzet van een 'sportieve' stand.

Bij Geertje zat de deur op slot, ik 'stal' appeltjes uit de garage voor Marcels verjaardags-appeltaart komend weekend en fietste naar het hospice. 

Na mijn dienst en een knipbeurt bij de kapper, reed ik nóg een keer naar Zegveld voor koffie en een kletspraatje met Geertje, die nu wél beschikbaar was. Dat zou ik met deze wind niet in mijn hoofd gehaald hebben met mijn gewone fiets! 

Wat een wonder! Ik ben er blij mee! 

En nu na een drukke dag lekker knus thuis in mijn huisje. Om half zeven is het buiten al volkomen donker, binnen wijst de thermometer nog steeds 20 graden aan zónder dat de verwarming brandt(!), potje koken en dan lekker op de bank!